De Revisor. Jaargang 2016

[p. 20]

Mark Boog Derde appendix bij De encyclopedie van de grote woorden

Mark Boog (Utrecht, 1970) publiceerde dichtbundels, romans en korte verhalen. Voor zijn debuut, Alsof er iets gebeurt, kreeg hij in 2001 de C. Buddingh'-prijs. De dichtbundel De encyclopedie van de grote woorden werd bekroond met de vsb Poëzieprijs 2006. Zijn meest recente roman is Het lot valt altijd op Jona (Cossee, 2011). In januari 2016 werd De rotonde gepresenteerd, een lang gedicht ofwel een roman in verzen. Hij treedt regelmatig op met Mark Boog & Poetry in Motion, een combinatie van live rockmuziek, live pëzie en video-projecties. Zijn werk is in diverse talen vertaald.

[p. 21]

Hemel

Fijnmazig net van sterren,
erachter de hemel.
Er is tijd, er is rust,

er is een meerjarige visvergunning,
een kampeerstoel, een thermoskan
en een bodemloze boterhamdoos.

Onder ons het sleepnet van de sterren,
onder ons beloofde visgronden.
Een kalme zee.
Schip dat als een moeder wiegt.

[p. 22]

Ruimte

Dan zwermen uit, de weerstandloze ruimte door,
de dunste gedachten, draadnetwerken
in de duisternis. Een zacht zoemen vangt aan,

nauwelijks hoorbaar, en er is plaats. Tegen de tijd,
die de ruimte teder omvat, baarmoeder,
vlezen klem, spreekt niemand zich helder uit.

Maar de draden woekeren, het zwart raakt dooraderd
door kalm gloeiende lijnen. Waar ze kruisen
licht een ster op, geschikt voor navigatie.

Onze kaarsrechte lijnen ontkennen veronderstelde
krommingen. Veel klopt, veel is waar,
wij hebben alle ruimte van de lege wereld.

[p. 23]

Zelfmoord

Zoals een kind, starend naar de sterren,
verstrikt raakt in de eeuwigheid,

zo staat de levende op het strand,
voeten nog niet eens in de branding.

Wat pijn doet, moet iets waard zijn.
Er is nodig wat niet beschikbaar is

om tot daden over te kunnen gaan.
Touwen trekken hem twee kanten op

en hij staat stil. Hem lokt de vrede,
hem lokt de worsteling, de lege ruimte.

Kon hij eeuwig stilstaan,
hij stond eeuwig stil.