De Revisor. Jaargang 35

[p. 35]

Michael Tedja
In achtenvijftig facetten geslepen
(Een facet uit een episch gedicht)

Hij zweeft op de rand met priesters en brandstichters
van kerken, filosofen en ongeletterden een
uitgebalanceerde mening over het autonome beeld
gaat op een rieten stoel zitten, steekt haar arm door
de spiegel van het hart en het verwoeste landschap heen

Hij plukt de passievruchten er hangen gelooide
dierenhuiden en er staat een metalen ontleedtafel
het heet: de s van slang Zij trekt zijn bronzen
heldenschild naar beneden met haar hoofd schuddend,
heb jij de s van slang? terwijl haar lokken zijn

grammaticale zinnen prikkelen,
geen verhandeling van een gebeurtenis,
net als in de schilderkunst, een variërende harmonie,
uit liefde voor het nemen van beslissingen

schudt de chronologie en observaties
volgen herinneringen Kijken, de drijvende kracht,
een levend werk, een zee, een kroniek doublé

Dat wat onderdrukt is komt naar boven geleidelijk
komt er een banaan aanzetten dat is geen rozengeur
verhard gips blijkt de mode van vandaag te zijn
zijn hoofd is niet bleek, maar van metaal
daarin vermoedelijk met taal al - meta

[p. 36]