De Revisor. Jaargang 34



[pagina 117]
Philip Hoorne Boerin 007 Ook al zakken om de dertig takken alle broeken van mijn lijf, ik zal verlegen zijn. Deze tijd, dit gewricht met niet alleen de poten maar een hele kraai in je gezicht, kleurt rood van schaamtomaat en praatshowpraat. Knijp knijp, hoor hoe ik mijn messen slijp. Kerf kerf, boer Boere heeft jeuk aan zijn erf Hij krabt losjes uit de pols drie koeien in de grond en de trouwe straathond zonder naam jankt zich een flard filmmuziek, die wegsterft tussen de ultieme vlaaien van de koeien die as I speak morser dan dood zijn. Wie en wat nog ontbreken in dit tafereel zijn een ringpoes, een halfleeg schoteltje volle melk, twee hitsige katers net vóór hun totterdoodgevecht en de boerin, gezegend met een knoert van een pukkel, die na haar verscheiden een subcutaan ingebouwd cameraatje - nou ja, zeg maar camera - blijkt te zijn. Is zij een spionne? Come and see next onbepaalde eenheid van tijd in De boerin is een spionne.