Land van genade en verdriet draag ik altijd bij me
waar moeten mijn woorden vandaan komen?
aan de geluidloze ruimte van ons onherbergzame verleden’
uit: Antjie Krog, ‘Land van genade en verdriet’ in Kleur komt nooit alleen
Met het werk van Krog was Wende Snijders al goed bekend, per toeval eigenlijk omdat ze in een boekhandel keek wat er op de poëzietafel lag. Eén bundel heette Kleur komt nooit alleen en had op het omslag Schaammeisje van Marlene Dumas staan. ‘De beeldende kunst van Marlene Dumas kende ik goed, was er ook altijd erg van onder de indruk. Doordat Schaammeisje afgebeeld stond, pakte ik de bundel op. De poëzie van Krog sprak me direct aan. Het gedicht “Land van genade en verdriet” heb ik altijd bij me, dat is zo prachtig. Ik was dan ook dolenthousiast, overrompeld eigenlijk, dat ik gekoppeld werd aan Antjie Krog.’
De tekst die Krog leverde was eigenlijk in één keer goed en bruikbaar. ‘Ik kon daar meteen muziek op maken. En dat was opvallend, want een liedtekst is natuurlijk wezenlijk iets anders dan een gedicht. Het laatste is vrijer in metrum, mag hermetisch zijn. Een liedtekst daarentegen moet toegankelijker en in een strakker jasje worden gestoken. De tekst mag wel poëtisch zijn, maar moet wel direct zijn en eigenlijk in één keer te begrijpen. De tekst die Krog leverde is nog wel poëtisch, bijvoorbeeld door de metaforen die ze gebruikt en ook minder direct wanneer je de betekenis wil begrijpen. Maar wel meteen bruikbaar, omdat ze een rijmschema had
Wende Snijders.
gebruikt en dat is voor liedjes nu eenmaal erg prettig. Ze herhaalt ook bepaalde zinnen, waardoor betekenissen duidelijker worden. Ik heb er niets aan veranderd, alleen wil ik het woord “roerloos” herhalen. Ik ga ervan uit dat ze elk woord op een weegschaal heeft gelegd, het metrum, het ritme kloppen, dus ik laat het verder zo.’
Hoewel Krog haar proza in het Engels schrijft, zijn haar gedichten altijd in het Afrikaans. Zo ook de tekst die ze voor dit project heeft geschreven. Hoewel Engels natuurlijk meer hitpotentie heeft, is Wende Snijders er blij mee: ‘Ik heb altijd een zwak gehad voor het Afrikaans. Het lijkt zo'n lieve taal, hoewel ze dat natuurlijk niet is, maar het klinkt poëtischer. Ik krijg binnenkort nog een bandje waarop de uitspraak van de tekst duidelijk voor me zal worden en dan zal ik de tekst in het Afrikaans zingen. Ik ben heel benieuwd of het lukt en als dat zo is wil ik in de toekomst wel meer met de Afrikaanse taal werken.’
Auteursrechtelijk beschermd