De Revisor. Jaargang 31(2004)– [tijdschrift] Revisor, De– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [pagina 44] [p. 44] Maarten Doorman Gedichten Poëzie die oudehoer Buiten het hotel stonden velen in grondmist, gemberen mislukkingen van zichzelf. De winkels stalden diverse diversen uit, ik wist wel erner hoe snel ik weg want had wat vergeten te doen te doen vergeten. Van over het water schalden kreten en leuzen bovendien over Poëzie. Iets hadden ze op haar gemunt. Met gillende V-snaren kwam de stad over haar kleine dode punt, de sloten der kerkhoven sprongen open van het harde licht, het gedicht zeiden flyers, is geen geheel! Loodgeschoeiden trampelden op de begane grond voorbij de nieuwe poëzie zeiden affiches op de ruiten van het reisbureau is niet af riepen affiches, net als de wereld. De wereld klapwiekten classandici buiten is tekst en tekst de wereld die je af moet breken. Met percussiehamer! Met combinatietang! Met fijne ontsteking! [pagina 45] [p. 45] Maar poëzie is niet zo tek mobielde de oude hoer mij, zij paart kinken aan platte knopen zij zal boodschappen kopen, haar tongpiercing zal zij een zin laten worden zij zal zilver drinken, de kachel zal zij aanmaken met tekkere zaken en zij zal helemaal niks want zij al is en opgehitst stormde ik het hotel in naar poëzie, die oudehoer. [pagina 46] [p. 46] Liedje op de gang Hoeveel zegt zij en dubbelzijdig twintig keer zeg ik elk vel vergroten of verkleinen zegt zij vergroten denk ik niet nieten of hard juist als je het licht maar niet ziet, het wordt dan zegt zij te donker hard, heel hard nieten denk ik heel hard dubbelzijdig nieten. En zij nog eens zegt hoeveel en dat het te donker wordt zo [pagina 47] [p. 47] Marike Schuurman Zonder titel 2004 Vorige Volgende