De Revisor. Jaargang 31(2004)– [tijdschrift] Revisor, De– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [pagina 60] [p. 60] Sjoerd de Jong Vrienden van de Vinex We waren twintig kilometer voor Ridderkerk toen het bier begon te werken Achter het stuur, achterom zei mijn compagnon: ‘We naderen de groeikern, zeg liever iets populair-wetenschappelijks’ Ik keek op mijn horloge, als een Easy Rider klaar om alles weg te werpen Bij de gemeentegrens, gifgroen zei mijn compagnon: ‘We parkeren bij de glasbak, dat lijkt me de enige oplossing’ We waren losers, maar dan echt geboren als ware vrienden van de Vinex Geen gesnik bij elke kinderveter, zei mijn compagnon: ‘Werp eerst die biefstuk op het vuur, dan komt het braken bij de overburen’ Ja, geen bekeerlingen na wilde jaren maar kerels met zitvlees en Johnny Cash in het muziekameublement slaapwandelaars langs de blikjesroute aanbidders onder het kuikenbalkon echte vrienden, hatelijke zonen van de Vinex [pagina 61] [p. 61] Ja, geen cerebrale serenadebrengers maar halve zolen met lef en mayonaisevlekken op hun rug marathonlopers langs de vuistenroute verzuipers in het spartelbadje hatelijke vrienden, ware zonen van de Vinex We zaten twaalf uur aan de vaderbar toen Ridderkerk begon te werken Achter de tapkast, tenen krom zei de barman tegen de compagnon: ‘Pak jullie helmen en reken af, jullie types rinkelen hier te vaak, op yuppendienst bij de glasbak’ Ik was twintig meter voor de deur toen het lied begon te zingen Achter de flessenwand, ondersteboven zong mijn compagnon: ‘Wij zijn plooibare mannen, trouwe zonen, wij, geen dweilen in een hele nieuwe fase’ [pagina 62] [p. 62] Hij zong: Huil niet! Om die dronkemansbarbecue bij de overburen Lach! Om de troonredenaar op de domineespagina Huil niet! Om het aangeharkte tuintje van de arbeidsongeschikte Lach! Om het glazen dakterras van de ellebogenwerker Huil niet! Om de groentetas van de winkelcentrumwinkelaar Lach! Om het zeegezicht van de Hollandse sushi-eter Huil niet! Om het oorknopje van de ochtendbuschauffeur Lach! Om het vlinderstrikje van de grotestadsdenker Huil niet! Om de mavo-geilheid van de brommerdochter Lach! Om het glamourgehijg boven grachtengordelsiliconen Huil niet! Om de natte capuchons in het pizzarestaurant Lach! Om het hooggerechtshof van de scherpslijpers Huil niet! Om de vierkwartsmaat van het huiskamerfeestje Lach! Om de heldenzang bij een gelopen race [pagina 63] [p. 63] We waren vijf kilometer voorbij Ridderkerk toen de bitterballen begonnen te werken Voor op het wiel, achterom, zei mijn compagnon: ‘We naderen nu de afslag, zeg liever iets sociaal-democratisch’ Ik keek op de kaart, als een zombie klaar om alles weg te werpen Bij de vluchtheuvel, inktzwart zei mijn compagnon: ‘We hebben hem gemist, Leidsche Rijn moet het doen zonder ons’ Ik zei: ‘Dat is niet erg, het is voor ons nu een kwestie van overleven’ Vorige Volgende