De Revisor. Jaargang 23

[p. 72]

Jan Kuijper
Albumblad voor Felix Philipp Ingold

Het daagt nooit niet. Altijd zijn wij te lezen.
De dag blijft lengen en de nacht verlangt
totdat de maan ons op haar mond opvangt,
hopen afrondend in een maand en vrezen
waar ons het etmaal efemeer mee stangt:
de korte metten van een dagbladwezen
dat ons al voor de zon is opgerezen
boven het hoofd in de brievenbus hangt.

Het eind van de agonie is niet in zicht.
Geduld, begrip en deernis zijn ons deel,
de voorproef van een vuur dat zich ontsteekt
als onze korenmaat wordt opgelicht,
een glimp inwisselend voor veel te veel
licht dat de wereld onze passie preekt.