Jan Kuijper
The estrich digesteth harde yron
Botho Strauß beweert dat wij geen vriendschappelijke houding tegenover de vreemdeling aannemen vanwege hemzelf, maar omdat we zo'n haat tegen het eigene koesteren dat we alles verwelkomen wat er afbreuk aan doet. Ik ben het mutatis mutandis met hem eens: Strauß' vreemdelingenhaat is geen authentieke, gevoelsmatige xenofobie, maar hij is zo gehecht aan zijn comfortabele positie aan de bovenkant van de maatschappij dat hij alles afwijst wat die maatschappij uit haar evenwicht brengt, vooral als dat ten koste zou kunnen gaan van de ongelijkheid - onrust aan de onderkant van de maatschappij kan immers alleen met geld worden bezworen. Wat dat betreft lijkt hij, alweer mutatis mutandis, op die andere toneelschrijver, Frits Bolkestein. Die heeft Floris, Count of Holland ook alleen maar vermoord omdat die de privileges van de bovenlaag wilde aantasten.
·
Ernst Jünger is een groot schrijver, en Botho Strauß zelf is ook niet niets. Maar is het daarom verboden te beweren dat Jünger zijn steentje heeft bijgedragen aan het Derde Rijk, hoezeer hij het toen puntje bij paaltje kwam ook verafschuwd heeft? Als er geen Vierde Rijk komt, hebben we allemaal geluk, en Strauß nog een klein beetje meer, want hij zal dan niet voor een van de wegbereiders kunnen worden uitgekreten.
·
Al die intellectuelen, Jünger, Goebbels, Canetti, Bolkestein, Chomsky, Enzensberger, Strauß en ik - ze zouden de zwaksten moeten beschermen tegen de onverschilligheid, de rancune, de haat en de neiging tot uitstoting van de levend dode burgerij en het wrede gepeupel. Kunnen ze dat? Of maakt de kakofonie van hun interviews, artikelen, essays, filosofie en politiek het er voor de hulpelozen alleen maar erger op? Misschien hebben die aan de filantropie van de burger en de barmhartigheid van het volk toch nog heel wat meer, vooral als wij ophouden de aanwezigheid van de ellendigen als een dreigend en potentieel ontwrichtend probleem voor te stellen.