De Revisor. Jaargang 13

[p. 50]

Erik Menkveld

Hinniken

De vrouw is er al ingegaan. De boer
in pyjama kijkt geroutineerd
zijn uitzicht na. Even in die

ondoorgrondelijk gemeubileerde
kamer mijn vertrouwde staan,
vergeten voor het licht uitgaat.

In geen hoofd kom ik nog voor.
Hoogste tijd op hol te slaan, te
hinniken, het speeksel om de kaken.

Tot in tenenlopen nu een paard,
tot in bidden dat zichzelf verloor
in carrousels van eerste slaap.