De Revisor. Jaargang 9

[p. 12]

Eva Gerlach

Oppas

Bericht aan mijn lichaam. Regel de zaken
zoals je bent gewend; zet de deur vast
na donker, vertrouw niemand die aanklopt;
laat de hond uit, zorg's avonds licht te maken
en maai het gras, dat ik niet word gemist.

Er staat vlees in de kelder, eet het op.
Schone handdoeken liggen in de kast.

Ik kom terug zogauw het mogelijk is.

Zeil

Het dunne water springend naar de wind.
Achter een klein rood puntzeil leunt een kind
tegen de lucht, zijn handen aan een boog
van fiberglas houden het tuig omhoog,
zijn benen staan evenwicht te bewaren.

Hij zingt, zijn stem klinkt schel door de avond.
De kracht van wind op zijn zeil evenarend
stelt hij zijn val uit tot de horizon.

Hout

Boomstammen om het vervallen paviljoen.
Een wit huis in de verte, tussen groen
loopt een vrouw lachend een kind achterna,
honden springen tegen haar op. Een man
roept ze terug en spreidt in het gras zijn krant.

Het is alsof het regent waar ik sta,
een zacht geknetter, maar mijn jas blijft droog;
een knagen rondom de Koepel van Stoop.