De Revisor. Jaargang 6

[p. 103]

Anton Korteweg
Terug naar af
Vijf moedergedichten

Chere madame

Reeds brandt Uw open haard, des avonds, en reeds klopt
Uw hart verlangend naar de dag waarop
U liefde gaat bewijzen wie U lief
en dierbaar zijn, met allerhande pakjes
voorzien van fraaie strikjes van Uw hand.

Ach, gaaf gekrulde dame op Uw bank!

Terug naar af

Nu de kalenders weer te koop zijn en
de troosteloze triestheid van het park -

het blad gevallen, regenjas te lang,
bomen te ijzer -

waarnaar is het dan
dat ik verlang als het niet is naar wat
al lang geweest, voorbij, vergaan en weg is?

Erbarm U dan toch over mij, ontferm
U met Uw gadeloze ontferming, voer
mij naar de luwte van Uw moederhuis.

Beertje

Je vacht van verlangen naar diep en ver weg en
je geur van terug, die pluizigheid van je, die
warmte van Algoede Kroelende Moeder.

Reusachtige speelgoedbeer eigenlijk ben je
die koestert en havenend knuffelt haar jong als
een zoontje zijn beertje - lief pluche beertje.

Sint-Bernard

Die goeiige wolligheid van je
en je warme vacht van vergeten.

Die zachte massiviteit
en je beschermende poten.

Je tonnetje cognac!

Het is goed: ik ingesneeuwd, jij

een sint-bernard.

‘En in uw schoot ligge’
(1 Koningen 1 vs. 2)

Beer of konijntje - wat ben je vanavond?

Konijntje met boompje rond neusje dat
optrekt naar ogen van aarzeling dat het
niet smaken zal wat je niet eten mag

of beer vol aanraakbaarheid wil jij
mijn vriendje zijn wil jij -
dat ik dan
zoals die kabouter dat ik dan je vriendje
dat ik dan van jou in je holletje mag.

Mijn koude lijf van oude koning David
met dekens toegedekt werd het niet warm -

dat jij zijn dood wat uitstelt in mijn schoot.