De Revisor. Jaargang 2

[p. 41]

Theo Jooren

Chanson de geste

Geduldig, ongehaast, de lippen open,
een kleine tas met spullen in de hand,
loop je. Dit zijn de straten van je land.
Ik kom een eindje achter je te lopen.

Het fluitend zonlicht spiegelt op de wand
van winkels. Ik zal vogelzaad gaan kopen.
Als om een rijglaars beter dicht te knopen
wacht je. De mensen gaan iets aan de kant.

Dan gaan wij weer. Alsof je hebt besloten
door welke deuren wij naar binnen moeten.

Je kiest een lichte bloes en past hem aan
achter het laken. Slechts op nylon voeten
verschijn je weer. Er vallen in de grote
spiegel gaten waar je komt te staan.
Met krijt geef je te wijde naden aan.

Forenzen

Vanochtend zit je in de pendeltrein.
Het eerste woord zou kunnen zijn om vuur,
maar roken mag niet, staat er op de muur.
Hoe laat denk je dat wij in Utrecht zijn?

Je vingers spelen langs het raamkozijn.
Het vragen naar het vastgestelde uur
moet je ook gaan vervelen op den duur.
Of zit je in de omgekeerde trein?

De conducteur knipt in het plaatsbewijs
en wijst naar buiten. Alles gaat voorbij.
Je knikt welwillend. Dan, over de krant,
vraag je of ik al lang naar Utrecht reis.
Je biedt een Turkish Blend aan. Heden gij.
Ik reik je vuur met beverige hand.

Architekt

Ik heb je op de tekentafel staan.
De deuren en de vensters zijn gesloten.
Van binnenuit probeer je onverdroten
de lijnen van het woonhuis in te slaan.

Het glas breekt niet. Je belt op hoge poten
met bouw- en woningtoezicht. Rustigaan
geeft de beantwoorder je te verstaan
dat ieder misverstand is uitgesloten.

De telefoon gaat over achter mij.
Je vraagt wanneer de uitgang aangebracht wordt.
Ik volg je klacht. Maar als ik op het schetsbord
de deuren naloop hoeft er geen meer bij.
De kamers zijn tot waar de woning instort.
Dan wordt de dood precies zo groot als jij.

Waalbrug

Als God niet even breed is als de Waal
rijden wij zinloos naar de overzij.
De ruimte glijdt gekromd aan ons voorbij,
een hopeloze vorm gebogen staal.

Freewheelend kom je mooi op een verhaal:
wij kunnen op de binnendijkse wei
uitrusten. Zelfs wat zwemmen bij dood tij.
De binnenvaart vindt plaats op kleine schaal.

Wat later, in het zicht van de centrale,
krijg je van lieverlee een lekke band.
Dat haal je niet, van hier tot Dodewaard.

Een fietsenmaker had het zo geklaard.
Belangrijk is dat wij het gat bepalen.
Je schept een beetje water met de hand.