De Revisor. Jaargang 2

Wim Busink

een zondag die ons wekelijkse ommetje
tenslotte op het dorpse kerkhof bracht
het was er stil de stenen speelden stommetje
men rustte vredig of men deed het zacht

ten dode toe vermoeid van al hun levens
lagen de stervelingen opgepot
en elke zerk vertelde twee gegevens
hoe lang het lichaam duurde van en tot

het kind dat nog geen etmaal wist te halen
komt op haar graf met éen vermelding rond
de som die god bereid was te betalen

van hier tot daar in eeuwigheid de schepper
ja laat de rest maar zitten in de grond
der zaak is hij een eendagsvliegenmepper