Reijnsburchs angier-hoff

Der Lely onder den Doren Inkomst-liedeken,

Stemme: Als ick Alarm op de Trompet hoor gheven.

I.

HOe soet soo ist daer Broeders 'tsaem vergaren,
En daer-men hoort de Redens-Konst verklaren?
Ghelijck-men nu hier doet tot Momus spijt,
O ghewenschten dach ! ja die menigh hert verblijt.

I I.

Ghegroet voor eerst, waerde Broeders eendrachtich,

Daer-men nu hier schrijven het Woordt is Krachtigh,
Al-waer de Maeght Rhetorica seer soet,
Ghestadigh verbeyt een oprechte Antwoordt goet.

[fol. F4v]

 

I I I.

 

Ghegroet ô Jeught, die Redens-Kont aen-nemen,

 

En niet en wil dat die heel sal vervremen,

 

Het is een lust de Jonckheyt te aensien,

 

Dus wy u al te saem een Groetenis aen-bien.

 

I V.

 

Ghegroet oock mee ghy Rede-rijcke Jeughden,

 

Schept in dees Oest nu een volkomen Vreughden,

 

En al die hier op dese Feest verschijnt,

 

Ende die het uyt Liefd' nu hier te komen pijnt.

 

V.

 

Ghegroet Broeders die u Liefde doet blijcken,

 

Aldaer ghy nu, noch nimmer van wilt wijcken;

 

Maer soeckt met lust daer staech in voort te gaen,

 

Het gheen wy desghelijck nu mee Uyt Liefd' bestaen.

 

V I.

 

Laet ons een Krans vlechten van Roo Angieren,

 

Ghebreydelt net met Spruytjes van Laurieren,

 

Ende van Roosjens schoon en Roodt ghebloost,

 

En gheschakelt door en door al met Ooge-troost.

 

V I I.

 

Pijn-Appels wilt in dese Krans mee vlechten,

 

Met Cooren-Aer wilt het te samen hechten,

 

En met 't Lely schoon suyver ende Wit,

 

Voor de Redens-Maeght, die hier op haer hooghst nu sit.

 

 

 

Besluyt.

 

Gelijck een Krans van Bloempjens 'tsaem gebonden,

 

Soo laet ons doen eendrachtigh zijn bevonden,

 

Gheschakelt met de Liefdens bandt te saem,

 

Soo verkrijghen wy een onsterffelijcke Faem.

Uyt Liefd' bestaen.

Neemt waer u tijdt.