|
| |
| |
| |
Noortwijck Verklaringhe van den Intrede. Op de Vraghe:
Beeldt af in u Intree, wat Koninghen verkreghen
Meest victory op aerdt, door Krijgh in Oorlochs plegen ?
Voeght noch een Volck hier by, die Tyrannich en wreet,
Doode haer naeste bloedt, den sin hier van verbreet.
DEn grooten Krijger Mars, heeft Helden groot gaen maecken,
Wiens Loff men over al, uyt-roept met groot gheschal,
Om so door Swaert en Pijl, tot hooge Staet te raecken,
Soo veer de Sonne straelt, alhier in 't Aerdtsche dal,
Om beelden af, [Wat Koninghen verkreghen al
Meest victory op Aerdt, door Krijgh, en Oorloghs plegen?]
Siet hier den eerst Monarch, Nimrod die in 't ghetal
Als verwinder treedt voor, door sijne Oorloghs zeghen,
En heeft veel Landen groot, ghewonnen, Volck versleghen.
Siet Ninus in Bab'lon, die noyt en nam de wijck,
En heeft 't Assyrisch Rijck, victorieus verkreghen.
Dit is Sesosteris, vermeert 't Egypt'sche Rijck;
De Colchos en de Geet, verwint hy te ghelijck,
Verwan in Asia, veel Landt en Volck met vechten,
Als hyse t'onder-bracht, sach-men sijn Beeldt daer rechten.
WIjdt klinckt oock Cyri Loff, door sijn manhafte daden,
Koningh in Pers en Meed', die werdt u voor-ghestelt,
Die gantsch Asia won, en scheen noch niet versaden,
Orienten hy dwinght, door sijn Oorloghs gheweldt;
De Scijth, dat wreede Volck, hy neder heeft ghevelt.
Siet nu Ass'werus hier, die machtigh domineerden,
't Indisch ghebiedt, en Moor, hy windt, als een groot Heldt,
Hondert seven=twintich Landtschappen hy verheerden.
Siet Alexander nu, die hem seer groot vermeerden,
Recht groot ontsterffelijck, de Wereldt door bekent,
Der Griecken eerst Monarch, en die daer triumpheerden
Over Darius kloeck, of die hem teghen sendt
Thien hondert duysent man, maer dwinght hem noch in 't endt,
Tot twee, ja drie-mael toe, Porus heeft hy gheslaghen,
De Scijthen hy verheert, en Thebe moest' beklaghen.
| |
| |
HIer komt den Tamerlaen, een Koningh hooch verheven,
Der Persen wijdt vermaert, die dwanck met sijne Macht
Syrij, Armenij, Bab'lon, Asij overghegheven,
Mesopotamij, Scijth, Albanij, t'onderbracht;
Dies hy victory groot, verkreegh door wijs bedacht.
Dit is Carel Martel, die kloeck sijn Rijck verbreden,
Met Berghs, Sweedts, en Duytsch, en Gotthen hy verkracht
Drie-mael hondert vijf en tachtich duysent bestreden,
In een Veldt-slach verwon, en maeckt sijn Rijck tot vreden.
Den Franschen Carolus, die men nae recht soo nomt,
Noorman, Hunnen, Spanjaert, Sar'sijn, heeft hy vertreden.
Hier volght den Koningh vroom, daer Vranckrijck noch af romt,
Henrick, die nae rechten, den Naem van Groot toe-komt,
Die heeft met 't blancke Stael, vyanden veel doen buyghen,
Van sijn victory groot, kan 't leven noch ghetuyghen.
DE Liefde is een bandt, die kan te samen binden;
Wreedtheyt verbreckt het weer, alsoo hier werdt verthoont,
Die aen haer naeste bloedt, de gheen die sy verslinden,
Thoonen haer Tyranny, dat wreedtheydt in haer woont:
Dus siet op Cain eerst, die niet en heeft verschoont
Abel sijn Broeder goet, die hy seer wreedt vermoorden.
t'Onrecht heeft Mithridaet, sijn Vrouwe oock gheloont,
Die met sijn Moeder hy, dooden wie sullicks hoorden,
Hy doodt Suster en Broer, ick schrick schier van de woorden,
Drie Dochters, en drie Soons, doodt hy, sijn naeste bloedt.
Siet Abimelech hier, met wreedtheyt hy verstoorden
Tot tseventich min een, Broeders hy doodt verwoedt,
Om d'Heerschappy alleen, hy als een Tygher doet.
Dit 's Joram Koningh wreedt, van Juda vol ontrouwen,
Die ses sijn Broeders goet, bracht wreedt in doodts benouwen.
HIer volght nu Nero wreedt, die men met recht mach setten
Onder dees wreeden hoop, want hy sijn Moeder doodt;
Met haer onnosel bloedt, hy sijne ziel besmette;
Daer nae sneedt hy haer op, O Tyrannye groot !
Vijf, van sijn Broeders goet, hy dooden sonder noot,
Twee van sijn Vrouwen oock, hy met de doodt beswaerden.
Hier siet ghy den Soudaen, die Tyrannich en snoot,
Vader en Broeders, oock Moeder, die hem eerst baerden,
Eerst van 't ghesicht berooft, O Tyran ! wreedt op Aerden,
Heeft levendich daer nae, haer noch tot Asch verbrandt.
Mahomet Otthoman, den derden, siet, aenvaerden
| |
| |
Hy het Turricxsche Rijck, aen-nam tot sijnder schandt,
Brenght om tot dertich toe, als een seer wreedt Vyandt,
Broeders en Susters bey, heeft niemandt vry ghelaten,
Dees doodt sijn naeste bloedt, hoe-wel seer hoogh van Staten.
WIlt noch u ooghen slaen, op Selem boos bevonden,
Een Turcxschen Keyser wreedt, ghy hier voor ooghen siet,
Sijn Vader met fenijn, hy heeft nae 't Graf ghesonden;
Hy oock sijn Broeders doodt, haer Kind'ren vol verdriet,
Doch dit is maer een daedt, van weynighe gheschiet:
Men leest noch van een Volck, d'Amazones gheheten,
Dat u werdt voor-ghestelt, want sy brachten tot niet
Haer Mans en Soonen al, hebben sy doodt ghesmeten;
Op 't Mannelijck gheslacht, waren sy heel verbeten,
Alleen om het ghebiedt, dooden haer eyghen vrucht:
Valasca Coningin, van Bohemen wilt weten,
Socht oock te voeren in, dees moordt tot haer genucht,
Brenght Mans en Kind'ren om, hoe-wel daer werdt ghesucht.
Dit is ons Intrees sin, Agiertjen Roodt verkoren,
Van ons Uyt Liefd' bestaen, Lely onder den Doren.
Uyt Liefd' bestaen.
Liefd' baert vreden.
|
|
Auteursrechtvrij