Reijnsburchs angier-hoff
(1641)–Anoniem Reijnsburchs angier-hoff– Auteursrechtvrij
[Folio A1r]
| |
Chaerte, Der Roode Angieren, Daer men schrijft: 'tWoordt is krachtigh. Op den 26 Mey, 1641.
MErcurius u spoeyt, met uwe vlugge wiecken, Ga naar margenoot+
Tot Phoebus uwen Broer, eer dat begint te kriecken
Den flickerigen Glans, of klare Morgen-roodt.
Komt weest mijn Bode doch, ende al t'samen noodt
Mijn Minervisten al, die Redenrijck useeren;
Dat sy mijn Helicon, vreuchdigh helpen vermeeren:
Spoeyt u, doet haer de weet, met reden en verstandt,
Al mijn Lief-hebbers goet, in den Thuyn van Hollandt:
Soo verr' de Vlagge waeyt, of Wimpels van Orange,
Van 't Noordt tot 't Oosten toe, ja tot het Groot-Bretange,
Want mijn Konst-lievich hert, dat is als nu verweckt Ga naar margenoot+
Van mijn Lief-hebbers, die een Intree my ontdeckt
In dees oude Abdij, sijn naem Reynsburch gheheeten,
Van oudts seer wijdt vermaert, soo Fama ons doet weten;
Al van Johan Frutier, dus tracht na eer en deught,
Want noyt een droevich hert, baerde volkomen vreught.
Laet u konst-lievich hert, door reden doch vermaken, Ga naar margenoot+
Wilt Momus haet en nijt, en Zoylus valsch versaken:
(En bedenckt dese Vraegh,) die u hier staet ten thoon,
Met wijsheydt en verstandt, ghy sult verwachten loon.
Beelt af in u Intree, wat Koninghen verkreghen, Ga naar margenoot+
Meest Victory op Aerdt, door Krijgh in Oorlochs plegen?
Voeght noch een Volck hier by, die Tyrannich en wreet,
Doode haer naeste bloedt, den sin hier van verbreet.
En ons te recht verklaert, den inhout hier van bondich,
In ses vijfthienen goet, laet den sin sijn door-grondich;
d'Afbeeldingh en bewijs, dat men te recht verstaet,
Den Loff' en Eeren-Krans, krijght ghy tot uwer baet.
Noch vier sesthienen maeckt, op dees Regel in't wesen,
Alsulcken Raet, die u waerdich te sijn ghepresen.
Maeckt suyver werck en maet, ghy krijght Lof, Eer, en Prijs,
Want Eer, gaet boven Gout, in 't aerdtsche Paradijs.
| |
[Folio A1v]
| |
Ga naar margenoot+ Om Eer, Loff ende Prijs, soo laet u niet vervelen,
Een Spel dat u belieft, op ons Tonneel te spelen:
Dat een yder denckt best, maer dit wert u vermelt,
Geen Regels minder Speelt, dan acht hondert getelt.
Hy wert eerlijck beloont, die best Speelt na vermogen,
Beantwoort noch dees Vraegh, die u hier staet voor oogen,
Wie was het die verloor, Liefde inden slaep, secht:
Die weer door kloeck beleyt, der Rechter quam te recht?
In seven-thienen vier, wilt desen sin verklaeren,
Mijt in als faut, redijt, off het sou u beswaeren,
Want Redens-Maecht vermach, hier geen onsuyverheyt,
Geen laster, schimp noch smaet, maer redens goet beleyt.
Noch een vijff-vaersich Liedt, laet ons van u aenschouwen,
Singt uyt Goddinnich soet, den lof der eerbaer vrouwen.
Een-stemmich, sedich, goet, dat yder hem verblijt,
Door soet vermaeck en vreucht, volcht aengenaem den tijt,
Ga naar margenoot+ De drie die Redens-Maecht, 'tschoonste Blaysoen vereeren,
Werden eerlijck beloont, dit is noch ons begeeren:
Den tweeden Dach als ghy, uwe verklaring doet,
Van u aff-Beelding schoon, of Personagen goet.
Een onpartijdich volck, sal hier dan sijn geseten,
Om te aenschouwen recht, en noch verder wilt weten,
Van uwe Wercken al, die ghy sent off brenght hier,
Want een oprecht oordeel, soo soeckt het Roo Angier.
En noch tot een vermaeck, brengt elck een Sotje spoedich,
Gekapt of sonder kap, geestich ende bly-moedich,
En die dees Regel goet, den sin te recht betracht,
Geen sotheyt is meer sot, dan datmen sotheyt acht.
In vier vijff-thienen wilt, den sin verklaeren machtich,
Volcht in als Fransche-maet, off men is sulcx verachtich.
Moeyt geen Religie niet, noch gene Kercken raet,
Want door de lasterny, dickwils veel quaet ontstaet.
Daniel Iansen van Ophoven.
De wercken in te brengen den 28 April, te compareren den 26 Mey, voor middach ten elff uyren, met Vaendel en Trommel, soo sult vinden ghy, een Tonne Bier vry. |
|