Reis van Jan van Mandeville

Van dat conincryck ende eylant talonoch, daer die coninc veel wyuen heeft.

Van desen

[fol. 100va]

eylande gaetmen ter zee tot enen andren eylande, datmen heet thalamoch ende dit is een groot eylant vol van goede. Ende die coninc van desen eylande heeft also vele wiue, als hi wil, want hi doet soeken al sijn lant doer die scoonste jonffrouwe, diemen vint van alle dien lande daer omtrent ende doetse hem brenghen ende neemt enen nacht ene ende .i. andere opten anderen nacht daer na ende altoos doet hi aldus, so dat hi wel m wiue heeft of meer ende en sal nemmer meer dan enen nacht met enen wiue slapen, op datse hem niet vele bat en behaghet dan enich van alle den andren. Waer bi die coninc heeft een groot ghetal van kinderen, sulc coninc heefter c.,

[fol. 100vb]

sulc coninc twee hondert, sulc meer, sulc mijn. Ende hij heeft wel xiiij dusent olifanten, die tam sijn of meer,

[p. 166]

die hem die vileyne ende die dorpliede voeden van sinen lande. Want had hi oorloghe ieghen enighen coninc omtrent zijn lant, hi soude liede van wapenen mit castelen doen setten op dese olifanten om te striedene ieghen sine viande. Ende also doen ooc die andre coninghen omtrent sinen palen, want die maniere van orloghen in dit lant en ghelijct niet der manieren van desen lande. Ende men heet daer die olifanten varques. Ende noch is in dit lant een groot wonder, dat nerghent elwaer en is in die werelt, want alle manieren van visschen die in die zee sijn comen daer een weruen des

[fol. 101ra]

jaers deen naer dander ende werpen hem op den oeuer van dien eylande, so dat men daer omtrent in die zee niet anders en siet dan visch ende bliuen daer drie daghe. Ende een yghelijc mensche van dien lande neemter also vele als hi wil ende dan die maniere van visschen sceden hem van daer. Mer staphants so comt weder een ander maniere van visschen drie daghe ende also doet deen maniere vore ende dander na, tote dat alle manieren van visschen, die in die zee zijn, daer hebben gheweest. Ende comen daer aldus gheordineerlike deen maniere van visschen na dander drie daghe daer durende, tot dat een yghelijc van dien lande van allen manieren heeft al so vele ghenomen, als hi selue wil. Ende men can niet gheweten die sake

[fol. 101rb]

hoe dat zijn mach, mer die ghene van desen lande zegghen, dat sijt doen om ere ende waerdicheit te doene haren coninc, die die meeste is ende meer eren waert is dan enich ander, also si segghen, omme dat hi veruult dat god adam seide: Crescite et multiplicamini, dats te segghen: wast ende menichfoudicht. Ende omme dat hi aldus dese werelt veruult mit zine kindren, daer om sendt hem god die vissche van alle der zee om te nemen zinen wille voor hem ende voor zijn lant. Ende alle visschen gheuen hem aldus door hem als manscap als den besten ende best gheminden coninc van gode, die in die werelt is, also si segghen. Jc en weet die redene

[fol. 101va]

niet, waer omme dat is, mer god weet, die alle dinc weet, mer dit wonder dunct my groot wonder vanden meesten, dat jc ye ghesach. Nature doet ende maect harde vele wonderlichede, mer dit wonder en is niet van naturen, mar alte male ieghen naturen, dat die vissche, die alle die werelt in die zee moghen ommegaen ende te haren wille comen, daer en gheuen hem in die doot ten wille der ghenre die daer sijn van haers selfs wille sonder bedwanc. Ende daer omme ben ic zeker, dat dit niet en mach sonder grote bediedenisse. Jn dit lant sijn ooc grote slecken, so dat vele lieden te gadere souden moghen wonen in haer slechuus, recht oft een ander huus ware. Ende daer sijn anderre slecken die vele mindre

[fol. 101vb]

sijn, sulc sijn groen, sulc zijn wit mit swerten hoofden, die also groot sijn als eens menschen die. Ende sulke sijn noch mindere als wormen, diemen in verrot hout vint. Van dien maect men coninclicke spise tes conincs behoef ende ten groten heren behoef. Ende als een ghehuwet man sterft, men graeft sijn wijf al leuende mit hem ende segghen, dat het redeliken is datse hem gheselscap houde in dander werelt, also si hem in dese werelt ghehouden heeft.