|
| |
Van dat conincryc van mabaron ende is wel ix dachuaerden
lanc.
Van desen lande lidende door menich lantscap gaetmen tot enen
eylande, dat ix dachuerde lanc is, dat men heet mambron, dat een groot
conincrike is ende daer sijn vele scoonre steden. Jn dit conincrike leit sinte
thomas dapostel in vleesch ende in bloede ende in ghebeente in een scoon tombe
in die stat van calamie, want daer was hi ge\martelijt ende begrauen, mer die
van assirien deden sinen lichame bi tiden die leden sijn draghen | |
| |
in mesopotamen in die stat van edissen ende sint wart hi
daer weder ghedraghen. Ende sijn arm ende sijn hant, die hi stac in die wonde
ons heren, doe hem onse here openbaerde ende seide na sine opverstandenisse:
Noli esse incredulis sed fidelis, dats te segghene: en wilt niet onghelouich
sijn mer ghelouich, die leit noch buten den vate daer sijn lichaem in leecht.
Ende mit deser hant wisen si haer vonnesse in dit lant ende doen weten, wie
recht of onrecht heeft. Want als enighe liede twiuelinghe hebben tusschen twee
perthyen ende een yghelike seit, dat hi recht heeft, si doen haerre beider
saken | |
| |
in scrifte setten ende daer na so legghense beide
dese ghescrifte in sinte thomaes hant. Ende staphants werpt hi wech verre van
hen die scrifte des gheens die onrecht heeft ende tghescrifte des gheens die
recht heeft hout hi in sijn hant. Ende daer omme comen van verre landen die
liede al daer van twiueliken saken omme vonnesse aldaer of te hebbene. Jtem die
kerke, daer sinte thomas in leit, is herde groot ende scone ende is al vol
simulacren, dat sijn grote beelden, die hare afgode sijn, vanden welken die
minste is wel also groot als twee manne, onder die welke is een alte groten
beelde, vele meerre dan enich van | |
| |
den andren, die al
ghedect is mit goude ende mit dierbaren ghesteynten. Ende daer is die afgod der
kerstene lieden, die valsch sijn ende hare wet of ghegaen sijn ende gods
ghelochent hebben ende sit in enen setel herde rikelijc. Ende omtrent hem heeft
hi brede gordele van goude ghewracht ende van perlen ende van dierbaren
ghesteynten. Ende dese kerke is binnen al vergult. Ende te deser kerken comtmen
in pelegrimagie also ghemeenlike alsmen doet te sinte jacobs in galissien. Ende
vele liede, die te desen afgode vut gaen van varrelants, si gaen altoos ziende
in daerde ouermids der groter deuocien, die si hebben ende en dorren haer
hooft | |
| |
niet op lichten omtrent hem te siene, om dat si
anxt hebben, dat si enich dinc sien mochten, dat hem haerre deuocien belette.
Ende sulke liede comen daer in pelegrimagien, die bringhen een mes in haer hant
ende slaen hem ende steken hem grote wonden in haer arme beenre ende dien ende
storten haer bloet om die minne van desen afgode ende segghen, dat hi harde
salich is, die aldus sterft om die minne van sinen afgod. Ende sulke liede
comen, die haer kinder mit hem brenghen om te dodene ende te offeren voor dese
afgod. Ende sulke liede comen daer, die telken tween screden van dier tijt dat
si van huus gaen knielen herde deuoteliken, | |
| |
tote dat si
voor desen afgod comen sijn. Ende alsi daer comen sijn, so hebbense wierooc
ende ander dinghen, die wel rieken ende bewieroken desen afgod, recht oft die
lichaem ons heren ware. Ende men comt tot desen ydole ofte afgode meer dan van
c. milen verre. Ende voor dese kerke van desen afgode staet een grote plasch,
recht oft een viuer ware al vol waters ende in desen viuer werpen die pelegrime
gout, zuluer, perlen ende dierbairigh ghesteynte zonder ghetal in manieren van
offeranden. Ende als die meesters of die diennaren van deser kerken yet hebben
te doene, | |
| |
so gaense tote desen viuere ende nemen daer
van dien goude also vele, als hem behooft te vermakinghe van dier kerken ofte
andren dinghen, dies si noot heeft, so dat in dese kerke niet en ghebrect, en
is staphants ghereet.
Alse die grote feesten sijn van desen tempel ofte van desen afgod,
alse wyhinghe vander kerken ofte insettinghe ende opverheffinghe des afgods,
alle dat lant daer omtrent vergadert hem ende setten dese afgod mit groter
waerdicheit op enen waghen, ghechiert mit gulden lakene van tartarien ende
ley\den | |
| |
ende voeren aldus omtrent die stat mit groter
eren ende feesten. Voor desen waghen gaen alre eerst mit gheordineerden
processien alle die maechden van dien lande twee ende twee te gader ende na
desen maechden gaen die pelgrinen, die van verren lande ghecomen sijn, van
welcke pelgrymen sulke laten hem onder den waghen vallen ende laten dien waghen
mit sinen raderen ouer hem liden, so dat enighe lude staphants daer onder
steruen ende sulke hebben die arme te broken, sulke die beenre, sulke die
ribben. Ende al doen si dit uut groot deuocien van sinnen om die minne van
haren gode ende peynsen, so si meer pinen liden ende tribulacien omme die minne
van desen | |
| |
afgod, so si naer gode sullen sijn in meerre
blijscap in dander werelt. Ende cortelinghe te segghen si doen so grote
penitencie ende doghen aen den lichame so grote martelie om die minne van haren
god, datmen cume soude vinden enen kerstene, die soude dorren bestaen dat
tiendeel te doene om die minne van jhesus christus. Ende daer alre naest den
waghen voren gaen die meesters vanden lande sonder ghetal mit menigherande
instrumenten ende maken onder hem grote melodie ende ghescal van lude. Ende al
si alle die stat omme gaen hebben, so keren si weder ter kerken waert ende
setten weder die ydole of dat beelde in sine stat. Ende dan omme die | |
| |
ere van desen afgod of om die waerdicheit van deser feesten
so doden hem wel ijc. of iijc. personen . . . . . vanden
welken men neemt die lichamen ende leyt se voor dese ydole ofte afgode. Ende
men seit, dat si heylich sijn, omme dat si hem mit haers selfs wille ghedoot
hebben omme die minne van haren afgod. Ende also in kerstenhede een gheslachte
hem soude voor te beter ende te goeder houden, of si daer in hadden enen
heylighen ofte twee, wies werke ende miracle, die si ghedaen hadden, si souden
doen setten in ghescrifte omme te doen canoniseeren, also houden hem in dit
lant van maboram die liede te beter vanden ghenen, die hem doden om die minne
van haren | |
| |
afgode ende settene in haren letanien ende
beroemen hem deen totten andren ende segghen: jc hebbe meer heylighen in minen
gheslachte dan ghi doet int uwe. Ende hebben daer een ghewoonte, so wanneer
enich mensche van hem lieden heeft meninghe, dat hi hem zeluen doden wil omme
die minne van haren god, so ontbieden si alle haer vrienden ende hebben vele
ministreers ende gaen voor desen afgod mit groter feesten ende die ghene, die
hem doden sal, heeft een wel snidende mes in sijn hant ende snijt een groot
stuc van sinen vlesche ende werpet den afgod in sijn aensichte, sine
bedinghe | |
| |
zegghende ende hem sinen god beuelende ende dan
so steect hier ende daer hi hem zeluen wonden, tot dat hi doot is. Ende sine
vrienden prosenteren dan sinen lichame haren afgod ende segghen dan al
zinghende: besiet god, wat v ghetrouwe vrient ende v knecht om v heeft ghedaen;
hi heeft ghelaten wijf ende kinder, rijcheit ende alle tgoet van deser werelt
ende sijn eyghen leuen omme die minne van v ende heeft v offerande ghedaen mit
sinen eyghen vleesche ende bloede, waer bi ghine wilt setten bi uwe meeste
gheminde in die glorie van hemelrike, want hi heuet wel verdient. Ende dan | |
| |
so makense een groot vier ende verbernen den lichaem ende
een yghelijc nemet van dien asschen ende hoedense mit groot waerdicheit in
manieren van heylichdom ende segghen, dat een werdich dinc is ende dat hem niet
archs noch quaet ghescien en mach, also langhe alsi ouer hem draghen van desen
asschen.
|
|
Auteursrechtelijk beschermd