Reis van Jan van Mandeville

Vanden samarilanen.

Van deser stat van sebasten tot jherusalem sijn xij milen onder tgheberchte van desen lande staet een fonteyne, die haer vierwerf tsiaers verwandelt, sulken tijt es si root, sulken tijt es si groen, sulken

[fol. 54ra]

tijt es si claer, sulken tijt doncker. Dese fonteyne heetmen job. Dat volc van desen lande heetmen samaritanen ende si waren bekeert ende ghedoopt van den apostelen, mer si en hebben niet wel haer lere ont\houden. Nochtan hebben si ene wit, die noch kersten noch joodsche noch heydensche en es. Si gelouen wel in enen god ende segghen datter mer een god en is ende dat hi alle dinc ghescapen heeft ende ooc alle dinc doemen sal ende houden die bible nader letteren ende die v boeken moyses ende dien souter alsoon die joden houden ende segghen, dat si rechte kindre gods sijn ende van gode bouen alle andere volc ghemint ende dat haer lant es dat rechte erue, dat god sinen vrienden gheloofde. Ende si draghen een wonderlijc abijt ieghen dat an\der

[fol. 54rb]

liede doen, want si bewinden haer hooft in een rode slapelaken omt ondersceet vanden anderen lieden. Ende die sarrasine winden haer hooft in een wit cleet ende die kerstene die daer wonen windent in een blaeu ofte vyolettachtich cleet ende die joden in een gheel cleet. Ende in dit lant wonen vele joden ende ghelden tribuut alse die kerstene doen. Ende wildi der joden letteren weten, die daer wonen ende elwaer ooc, si sijn aldus ghemaect. Ende dit sijn haer name, also si heten bouen ghescreuen: aleph beth gijmel deleth hee van zay oy theth joth leaph lamp meni cumi samech

[fol. 54va]

ey sech sado thot sou