|
| |
Vanden berch van sinay.
Ende den berch van synai is gheheten die wildernisse van sin, dat is
te segghene root bernende, daer omme dat moyses sach onsen here machtich ende
menich weruen in ghedaente van viere ende sprac ooc ieghen hem. Ende dit was
aen den voet van desen berghe van synai. Daer staet ooc een closter van moneken
wel besloten met yser poorten om dien vresen | |
| |
vanden
wilden beesten Ende die moneken sijn van arabien ende van grieken ende daer is
een groot conuent ende sijn recht oft clusenaers waren. Ende die en drijncken
ghenen wijn, het en si in groten hoochtiden ende si sijn herde heylich ende
leuen harde armelike ende sempelike ende en eten niet dan warmoes ende dadele
ende doen grote penitencie. Daer is die kerk van sinte katherinen, daer in dat
vele lampen hanghen al bernende, want si hebben olie van oliuen ghenoech om
tetene ende te bernene, ende si hebbenre ooc met miraculen van gode. Want die
rauen ende die crayen ende die sprewen ende die andre voghele vergadrent hem
daer omtrent alle jaer een werf ende vlieghen daer alse pelegrinen. Ende een
yghelijc draghet enen telch ofte enen stoc van oliuen in sinen bec in
manieren | |
| |
van offeranden ende latense daer, vanden
welken die moneke maken een groot deel olien ende seker dats grote miracule. Na
dien dat die voghele, die en ghenen natuerliken sin noch reden hebben, gaen
ofte vlieghen besoeken ofte visenteren dese gloriose maghet, so mach hem met
reden wel pinen die mensche haer te besoekene ende te eerne. Jtem achter den
outaer van deser kerken is die stat, daer moyses onsen here sach int bernende
busschelkine. Ende als dese moneke gaen in dese stat, si ontscoeyen hem altoos,
om dat onse here seyde tot moyses: ontscoeydi, want die stat daer du staes es
heylich. Dese stat heeten die moneke besebeel, dat is te segghen: scaduwe van
gode. Ende biden groten outhaer is die casse iii graden hoghe van | |
| |
alabastre, daer dat ghebeente van sinte katherinen in leghet. Ende
die prelaet van den moneken toont dit heylichdom den pelegrinen. Ende mit enen
instrumente van siluere wrijft hi dit ghebeente ende dan comter wt een luttel
olien recht oft ware zweet, dat noch olie noch balseme en scijnt want het is
zwerter. Ende daer of gheeft hi den pelegrinen, mer dies en gaet daer niet vele
wt. Ende daer na so toont hi thooft van sinte katrinen ende dat laken, daer in
dat si ghewonden wort, dat noch al bloedachtich is. Jn dit laken droeghen die
ynghele haren lichame ghewonden van alexandrien toten berghe van synai ende
begroeuen oec aldaer Ende hi toont ooc dat buschelkijn dat bernde, nochtan en
wert niet verbernt, daer in dat onse here sprac tot | |
| |
moyses. Ende hi toont ooc mede anders heylichdoms ghenoech ende vele. Jtem alse
die prelaet ofte abt van desen cloostere sterft ende doot is, so haddic van
sulken lieden verstaen, dat sine lampte blusschede. Ende alsi enen anderen
ghecoren hadden, waert dat hi een goet man ware ende waerdich abt te sine, sine
lampte ontstac ende wart bernende bider cracht gods sonder yements hulpe dder
toe te doen. Ende een yghelijc van dien moneken heeft sine lampte ende weten
wel bi hare lampten, als enich van hem steruen sal, want die claerheit der
vlammen van desen lampen beghint te verwandelen ende te cranckene. Ende als een
ander ghecoren is, op dat hijt niet waerdich en is, sine lampte blijft
ghebluscht. Ende enighe liede hadden mi ooc gheseit, dat die monec, die die
misse singt ende celebreert voor den ghestoruenen | |
| |
prelaet in sinen beelden, dat hi vint na die misse in ghescrifte den name des
gheens, dien si tenen prelaet kiesen sellen, so dat ic hem dit vraghede, doen
jc daer was den enen ende den anderen, mer si en woudens my niet berechten noch
segghen. Doe seide ic hem, dat si mit rechte niet helen en zouden die gracie,
die god hem dede, mer soudent openbaer maken omme dat volc in meerre deuocien
te bringhen ende dat si zonde daden, alsoe my dochte, in desen dinghen te
helene, want die miracule, die god doet ende heeft ghedaen ende noch doet alle
daghe sijn ghetughenisse van sijnre cracht, alsoe dauid seit in den zouter:
Mirabilia testimonia tua domine, dats te segghene: here dine wonder\lijcheit | |
| |
ofte dine miraculen sijn dine ghetughen. Ende doe
antwoorden si my, dat si dicwille ghesien hadden deen ende dander ende niet mer
antwoorden en mochtic van hem hebben. Ende in desen clooster en comen gheen
vlieghen, noch mesien, noch padden, noch alsulke onreynicheit mids miraculen
van gode ende van onser vrouwen. Want daer plagher so vele te sijn bi tiden die
leden sijn, dat die moneke wouden den clooster laten met allen ende varen ende
waren wt ghegaen ende op den berch gheclommen om dese stat te vliene ende te
latene. Ende daer quam onse vrouwe tieghen hem ende seide, dat si weder
keerden, want nemmermeer voort an en souden die vlieghen noch ander vulicheit
in haren clooster comen. Ende doe keerden die moneke weder ende noyt sint gheen
vanden ghewormte en wort | |
| |
binnen den clooster ghesien.
Jtem voor die poorte vanden clooster is die fonteyne, daer moyses den steen
sloech ende water quam daer vte. Ende van desen clooster climt men op met
menigher trappen tote moyses berghe. Ende daer vintmen eerst een kerke van
onser vrouwen, daer si die moneken ontmoette, doe si vloen vten cloostere als
voirseit is om der vlieghen wille. Ende noch hogher opten seluen berch is
helias des propheten capelle ende die heeten si oreb, daer of die heylighe
scrifture spreect: Et ambulauit in fortitudine cibi illius vsque ad montem dei
oreb, dats te segghene: ende hi wandelde in die stercheit deser spisen totten
berghe gods van oreb. Ende daer neuen staet een wijngaert, die sinte jan
ewangeliste plante ende sette, | |
| |
die men heet die druuen
staphis. Ende een luttel opwaert is moyses capelle ende ooc die rootse, daer.
moyses in vloe, als hi onsen here ghezien hadde ansichte ieghen aensichte. Ende
in dese rootse so is gheprent die vorme van sinen lichame, want hi viel van
vare so herdelike in dese rootse, dathi daer in sanc mids miraculen van gode.
Ende daer neuen is die stat, daer onse here gaf moyses die x ghebode vander
weet. Ende daer is ooc thol op desen berch, daer hi in woonde, doe hi vaste xl
daghe, mer hi starf int lant van ghelooften. Ende en gheen mensche en weet,
waer hi begrauen is. Van desen berghe te gaen tot enen andren, daer dijnghelen
sinte katherine | |
| |
begrouen, zo moetmen liden door een
dal, daer een kerke van xl martelaren staet. Ende daer so singhen ende doen
dicwijl misse die moneke van desen cloostere. Ende in dit dal ist harde cout.
Ende daer na so climtmen opten berch van sinte katherinen, die vele hogher is,
dan die berch moyses. Ende daer sinte katrine begrauen is en staet noch kerke
noch cluse noch ander woninghe. Daer plach een capelle te sine, mer si es of te
broken, so datter en is mer een luttel steens daer omtrent. Ende al ist dat die
collecta van sinte katrine seit, dat die lichame van haer wort gheleit in den
zeluen berch van synai, daer god moyses die x ghebode gaf, dats te verstane dat
in een selue lant was ofte in een stede | |
| |
draghende . . .
. . . . Want die een ende die ander is gheheeten die berch van synai, mer
tusschen beyden is herde langhen wech ende een groot diep dal.
|
|
Auteursrechtelijk beschermd