Reis van Jan van Mandeville

Enen anderen wech te synay.

Ende die van babylonien wil gaen enen anderen wech toten berghe van synai, hi gaet toter roder zee, die een arm is vander wester zee ende daer moyses ende die kinder van israhel ouer die zee ghinghen droechsvoets, daer is si wel .vj. milen breet. Jn dese zee verdranc pharao ende alt theer, dat hi leydde. Dese zee en is niet roder dan die ander zee, mer in sulke stat vintmen

[fol. 30ra]

root zant ende steenkine daer in ende daer. om heetmense die rode zee. Dese zee loopt toten lande van arabien ende van palestinen. Door dese zee zo vaertmen iiij dachuaerden ende dan comtmen voort door die wildernisse toten dale van helijn ende van daer ten berghe van synai. Ende men seit, dat door dese wildernisse nyement en mach riden te paerde, want die paerde en souden niet moghen ghecrighen te etene noch water te drinckene. Ende daer omme so lijdtmen dese wildernisse ridende op kemelen. Want die kemele vinden altoos tetene om die bome ende die haecken yet emmer daer of, dat si cauwende sijn. Ende si vasten wel twee daghe of drie van drinckene. Ende alsi dan vinden te drinckene, si drincken dan wel dat sijs ander drie daghe ghenoech hebben, mer dat en mocht

[fol. 30rb]

een paert niet doen. Ende van babilonien ten berghe van synay so sijn wel xij goede dachuaerden, mer sulke maken daer of meer ende menighe haesten hem so seer, datsire min of maken. Ende altoos leydtmen met hem somere, diemen heet dreghemans, alsmen door dit lant gaen wil ofte door andre daer omtrent. Ende door dese wildernisse moetmen doen draghen dies noot is bi te leuene