Reis van Jan van Mandeville

Den wech te babylonien daer die soudaen woent.

Die eerste werf wil gaen te lande tot babylonien waert, daer die soudaen ghemeenlijc wonet om gracie te impetreren van hem, op dat hi payselijc ende zekerlijc door tlant mach liden ende om te gaen ten berghe van synay, eer hi ga te jherusalem, ende dan weder keren ouer jherusalem so gaetmen door zada ofte door den casteel daire.

[fol. 17ra]

Ende dan ismen wt surien, mar dan beghintmen te gaen in die wildernisse, daer die weghe al ghelijc sijn ende welc durende is vij dachvaerden, mer altoos vintmen herberghe van dachvaerde te dachuaerde. Jnden wech van deser wildernissen so vint men van al dies noot es bi te leuene, welke wildernisse si heyten in hare spraken alhyelt ende alsmen wt dese wildernisse coomt, so beghintmen te gaen in egypten. Ende na hare sprake heetmense in egypten canopat ende sulke heetense melfin ende sulke torkijn. Men vint inden eersten een goede stat gheheten balhes, die staet int eynde des conincrijcs van halape ende van daer gaetmen te babylonien waert ende te cahir. Te babylonien is een scoon kerke van onser vrouwen, daer si woonde .vij. jaer, doe si vloe vten joedschen lande van

[fol. 17rb]

vresen des conincs herodes. Ende daer leit die lichame van sinte barbaren der maghet ende daer woonde ooc joseph na dien dat hi vercocht was van sinen broederen. Daer die coninc nabugodonosor die iij kinderen dede inden ouen steken om dat si . . . . . . . gheheten waren in ebreusch anania azaria ende misael, alsose die salme in den zouter noemt, die benedicite hiet. Mer nabugodonosor noemdse anders sydrac misaac ende abdenago, dats te segghene: glorioos god, verweende god, god bouen alle conincrike. Ende al daer omme hiet hise also om die miracule, die hi sach, want hi sach den gods zone gaen mitten kinderen inden bernenden ouen. Daer woont die soudaen in sijn calahebt, dats te

[fol. 17va]

wetene te cahir, want daer is ghemeenlijc sijn hof of stoel in enen sconen casteel groot ende sterc op enen rootse. In dese casteel wonen altoos, als die soudaen daer is, vj^m. persone of meer omden soudaen te dienen ende den casteel te behoeden ende die alle haer behoefte hebben vanden houe des soudaens, nochtan dathire niet vele en heeft te doene. Dit mach jc wel weten, want jc woonde selue mit hem langhe tijt alse soudenier in sinen orloghe, dat hi hadde ieghen den leodoms. Ende hadde my gherne harde hoghelike doen huwen alse eenen aerdschen prinche toe behorende was. Ende woude my gheuen vele goets erues, haddic willen mijns sceppers lochenen ende of gaen, mer god si ghe\looft,

[fol. 17vb]

des en haddic ghenen wille noch lust om gheen goet noch aerdsche haue of om enich dinc, die men my ghelouen mochte.