Refereynen ende liedekens

§ Refereyn 61.

Bruessel
Uersint eer ghy beghint.

ONder alle Dieren een is gheriefelijck,
Uan Godt gheschapen, en ghebenedijt,
Dats Menschelijck Dier nut int leuen liefelijck,
Ueel Onrust verwinnende selden gheriefelijck,
Want s'Menschen leuen is op d'Eerde eenen strijt,
Die Onrust soo onrustich in swęrelts berijt:
Dit Dier met Liefde verwint alleene,
Hoe t'Uleesch hem aenvecht ure, dach en tijt,
Liefde verwint dat met pijne cleene:
Alsoo die Onrust ter Węrelts ghemeene,
Hoe sterck onrustelijck Diere quaet,
Dit Menschelijck Dier, en anders gheene,
Met Liefde al haer Onrust te bouen gaet,
Hoe die vyant onrustich teghen hem slaet:
Die sonder Liefde is, blijft somtijts ghebursten,
Dit booselijck leuen met Liefde wederstaet,
Deur eendrachtighe Liefde, compt d'lant in Rusten.

[fol. 137v]

 

Eendrachtighe Liefde blust alle tempeestich,

 

Die tot Godt Liefde draecht, en daer by blijft:

 

Maer failleert hem Godts Liefde int leuen geestich

 

Als Helsche Dieren sonder Liefde beestich,

 

Wat is die Mensche daer gheen Liefde en beclijft?

 

Ueel Menschen zijn som soo in Eere verstijft,

 

Daer gheen Liefde en is, zijn by beesten gheleken:

 

Want het is al Boosheyt dat hy bedrijft,

 

Misbruyckende Godts Liefde, blijft vol ghebreken,

 

Om tquaet wort t'Lant in Onruste ghesteken,

 

In Erreur, die sonder Liefde is, t'ghebeurt wel,

 

Sterckelijck opstaen, in quaetheyt wreken:

 

Maer Eendrachtighe Liefde verwint Onrust snel,

 

Gheen dinck ter Węrelt, hoe sterck, wreedt, oft fel.

 

Dit Dier verwint alst in Liefde crijcht luste,

 

Dits (seg ick) dat smenschelijck Dier en gheen el,

 

Deur Eendrachtighe Liefde compt t'landt in Ruste.

 

 

 

Teghen de Liefde is gheen Onrust gheduerich,

 

Want Liefde smelt Onrust als Sneeuw voor t'vier,

 

Liefde verwint Orloghe en Rigeurich,

 

Liefde bedwingt quaet Hertneckighe en stuerich,

 

Liefde verwint al in s'Węrelts bestier,

 

Gheen dinck ter Węrelt hoe onrustich, hoe fier,

 

Dit Menschelijck Dier met Liefde bringt ten sijne,

 

Gheen dier heeft meer Liefde dan tsmenschelijck Dier,

 

Waer voor allen Onrusten gaen ten ruwijne:

 

Want Godt deur sijn groote Gratie diuijne

 

Heuet al onder smenschen voeten ghestelt,

 

Schapen en Ossen, iae t'allen termijne,

 

Uisschen int Zee, Uoghelen en Dieren int Uelt,

[fol. 138r]

 

Wie sal dit Dier dan węren deur eenich ghewelt,

 

Als alle sijn saken na Liefde sal dusten,

 

Dit menschelijck Dier met liefde hoe dat my quelt,

 

Deur eendrachtighe Liefde, compt t'lant in Rusten.

§ Prince.

Een oprechte Liefde is altijt Godt bequaem,

En die Mensche is een lieflijck Dier bekent,
Wiens leuen ter Węrelt strijt altijts om vraem,
Teghen s'Węrelts, Uleesch, vyant vol van blaem,
Dit lieflijck Dier lijdt een swaer torment,
Maer dit Dier is die Wapene Godts omtrent,
Daer Paulus ons mede leert vromelijck strijden,
Eer v de Węrelt met ijdelheyt verblent,
Laet v van Godts Liefde niet omghelijden,
Bringht v Uleesch met Eyghen-liefde in lijden,
En nemet tswęert des Gheests dat is Gods Woort,
En toocht v de Uyant wanhopich benijden,
Biedt hem den Schilt des Gheloofs om v confoort,
Als een menschelijck Dier dus Liefde oirboort,
Soeckt altijts Godts Liefde en Uré in Uursten,
Soluerende v Uraghe in Liefde voort,
Deur eendrachtighe Liefde, compt t'lant in Rusten.

§ Liedeken op de wijse,
Ick roep v O Hemelsche Uader aen.

AEnhoort al te samen mijn vermaen,
Wat ick nu sal gaen beghinnen,
Wilt dat Woordt Godts wel verstaen,
Om te hooren daer nae gaen,
Al die met Sonden zijn belaen,
Soo meughdy troost ghewinnen.

[fol. 138v]

 

Godt is bermhertich soomen siet,

 

Ghelijck men mach wel aenschouwen,

 

Die sijn Sonden wel deurwiet,

 

Doet Penitentie sonder verdriet,

 

Soo crijchdy Ghenade, en anders niet,

 

En wordt van Godt behouwen.

 

 

 

Leest hoe Christus den Ghichtighen aensach

 

Met Ooghen der Ghenadicheden,

 

Heeft vertroost, soo Mattheus doet ghewach,

 

Daer sy waren in swaren gheclach,

 

En riepen nacht ende dach,

 

Tot Godt met vierighe Ghebeden.

 

 

 

Noch vertroost hy Magdaleene in haren noot,

 

Als sy was in svyants bandt gheterden,

 

Ouer haer heeft ghethoont Liefde oirboort,

 

En vergaf haer Misdaet bloot,

 

Deur sijn Bermherticheyt groot,

 

Alse in Berou van Sonden verherden.

 

 

 

Godt is ghenadich op dit termijn,

 

Die in tijts van Sonden scheyden:

 

Die in Quaetheyt blijft, soeckt Water voor Wijn,

 

Om inder Hellen erfue te zijn:

 

Dus maeckt v van Sonden reyn,

 

Den Heere sal sijn Rijcke bereyden.

 

 

 

Christus is ghenadich, zijt dies wel vroet,

 

Ghelijck wel is ghebleken,

 

Hy gaf den Moordenaer deur Ghenade goet,

 

Dat Paradijs: hier in crijcht moet.

[fol. 139r]

 

Houdt op, Sonden niet meer en doet,

 

Hy en sal ons niet versteken.

 

 

 

Compt tot my, alle die daer beladen zijt,

 

Spreeckt den Heere der Heeren,

 

Ick sal v verlichten met mijn Gherechticheyt,

 

Die daer qualijck beraden leyt:

 

Hoe de Węrelt v benijt,

 

Wilt v tot Deuchden keeren.

§ Prince.

Neempt danckelijck Prince, dit slecht Uoortstel,

T'is ghedaen wt goeder Deucht,
Laet Swaricheyt van ons werpen snel,
En betrout Godt, en niemant el,
Hy sal ons vertroosten wt svyants ghequel,
Dus weest altijt inden Heere verheucht.