Refereynen ende liedekens
(1563)–Anoniem Refereynen ende liedekens–
AuteursrechtvrijBruessel.
| |
[Folio 132v]
| |
Houdt Ghelooue, Liefde vroech en spade,
Tsal v in stade // commen als de beste vreucht,
Eenen onverwinnelijcken Hoep ghy meucht
Deur tbewijs der Liefden in alle vlecken
Uercrijghen, verstaet dit wel ghy ionghe Ieucht,
Liefde can Onliefde tot Liefde wecken.
Daer Liefde is in de hooghe van Staten,
Diet d'landt beuolen is bouen maten,
Tzij tot beschermen, oft leeren heurs Roeps beuel,
Met sachtmoedighen gheest dat doen en laten,
Naer Godts Woordt voortgaende en niet el,
Hen seluen niet soeckende, teghenstaen tghequel,
Dat Onruste Landt, Steden mocht bringhen,
Deur den Gheest der Sachtmoedicheyt sonder rebel
Te verwecken, maer alle vreedsamighe dinghen
Uoortbringhende sonder eenich quaet verminghen,
Op dat Liefde in elck mocht wassen lealijck,
Godts Gheest moet ons allen int Herte dringhen,
Met sonderlinghen lust, elck sijns Roeps finalijck
Te volbringhen nae Godts Woordt principalijck
T'elcker tijt, sonder eenich vertrecken,
Die Liefde in hem heeft, en staet niet qualijck,
Liefde can Onliefde tot Liefde wecken.
Al onderghinck Iacob Esau sijn Broeder
Die Benedictie, deur t'Uermaen sijnder Moeder
Rebecca, t'is deur Godts Ordinantie gheschiet,
Nochtans bleef Iacob sijns Herten behoeder,
Der Liefden voorspoeder, ghelijck wert bediet,
Als hy Esau sach, sijn Huysvrouwen, beesten hy liet
| |
[Folio 133r]
| |
Rees van sijnen Ezel, ghinck Esau groeten,
Ootmoedighe Liefde dé, ghelijck men daer siet:
Dwelck Esaus voorledene Gramschap cost boeten,
Siet, hoe Liefde ootmoedich can versoeten,
Doet Onrustheyts wroeten // verdwijnen:
Hoe gheluckich zijn die vreedtsamighe Uoeten,
Die voortbringhen der Liefde medecijnen,
Ende alsoo verdrijuen d'onrustighe pijnen:
Oeffent v in Liefde sonder bedecken,
Want sy verweckt Ruste tot alle sijnen,
Liefde can Onliefde tot Liefde wecken.
| |
§ Prince.Alle Uergaderinghe in Landen, Steden,
Worden ghehouden in Rusten, in Ureden,
Daer Liefde is onghevalscht gheduerich:
Bemerckt Iosephen in Egypten mede,
Hoe hy was deur de rechte Liefde vuerich,
Niet aensiende dat sijn Broederen opruerich
Hem voortijden hadden willen bederuen,
In heuren noot zijnde, en was niet stuerich,
Noch en woude met hen int quaet niet afkeruen,
Maer bewees sijn Broers als Met-eruen,
Niet naer sijn hoocheyt heur willen verheeren,
Dat hyse niet en liet in benautheyt steruen:
Elck slae dit gade, en wilt hier wte leeren
U seluen gaey slaet, maeckt seker der Liefden meeren,
Uwen rechten pael Liefde sonder vertrecken,
Soo meuchdy in Rusten zijn sonder verseeren,
Liefde can Onliefde tot Liefde wecken.
| |
[Folio 133v]
| |
☞ Liedeken op de voys, Ick armen schamelen Blus.O Heere der Heeren goet,
Elck hert v louen moet,
Met Sinnekens vroet,
Tstaet al in v behoet,
Den Hemel is uwen Stoel zeer soet,
Op d'Eerde ruste uwen voet,
Ghelooft soo moet ghy wesen,
En eewich zijn ghepresen,
Reyn Wtghelesen.
Als wy waren verrast,
En vol Sonden ghetast,
Hebt ghy ons ontlast,
Al aen der Cruycen mast,
T'Hantschrift daer aen ghemaeckt zeer vast,
Uerscheurt, verhackelt, verclast,
En ons ghewasschen reene,
Met uwen Bloede ghemeene,
Int Dal van Weene.
Al dat ter Węrelt leeft,
Ghy Cracht en Uoetsel gheeft,
Elck voor v aensicht beeft,
Doot, duyuel, van hem sneeft,
Die met reynder hert n v lief heeft,
Godts Gheest hem crachtich aencleeft,
Die ghy ons hebt ghesonden,
Lof zij v t'allen stonden,
Wt allen monden.
Elck Uoghelken playsant,
Looft Godt zeer triumphant,
| |
[Folio 134r]
| |
Hy gheeft v vaillant
U Spijse abondant,
Alle Dieren looft den Heere, want
Ghy staet al onder sijn Hant,
Elck Bloemken in dat groene
Looft uwen Schepper coene,
Zeer net van doene.
| |
§ Prince.Prince der Princen Hoot
Ghy hebt ons vander Doot
Uerlost wt noot,
Wy moeten v minjoot
Louen en danck segghen, Heere groot,
Ghy hoedt ons van svyants poot,
Al in dijns Uaders Throone,
Suldy ons leyden schoone,
Loff Godt ydoone.
|
|