Refereynen ende liedekens
(1563)–Anoniem Refereynen ende liedekens–
Auteursrechtvrij
Barbara, per Aelst.
| |
[Folio 92v]
| |
Moysen ghegheuen,
Sonder eenich beuen,
Wt Charitaten:
Dinckt dat Abraham gheloouich is bleuen,
En tot Rechtveerdicheyt ist hem gheschreuen,
Uoor God beseuen,
Urij onuerdreuen,
Alsoo wy vaten:
Moyses t'Ghelooue oock niet en wilde laten,
Maer heeft daer voren ghestreden zeer fijn,
Pharaos onghelooue willende haten,
Als gheheel verwaten // t'eewighen termijn,
Want deur t'Ghelooue elck mach salich zijn,
Elck Lant in Rusten dwelck hout onghecorrumpeert,
T'Ghelooue op Christum wel sterck ghefundeert.
Dauid noch zijnde ionck van iaren,
Heeft op Christum reyn sijn Ghelooue ghestelt,
Doen hy Goliam sonder veruaren,
Die hen allen meynde te commen beswaren,
Pijnde te wederstane zeer cloeck int velt,
Niet met groot ghewelt,
Soo t'Boeck Regum vertelt,
Int seuenthienste claer:
Iosaphat sijnen volcke heeft ghespelt,
Ghelooft in uwen Godt en v tot hem helt,
En acht Siluer noch Ghelt,
U s'vyants macht smelt,
Dus en hebt gheen vaer,
Gheluck en voorspoet crijcht ghy voorwaer,
Waer ghy zijt commende, ia in wat plecken,
| |
[Folio 93r]
| |
En wilt niet vreesen, ducht vry niet en haer,
Want t'Ghelooue eenpaer // waer ghy wilt trecken,
Can Pays en Liefde in elck Landt verwecken,
Dus can dan paysieren de Landen verturbeert,
T'Ghelooue op Christum wel sterck ghefundeert.
In Aza groot Ghelooue ghebleken
Segghende totten Heere met woorden sachtich,
By v O Heere moet ick wtspreken,
En is differentie maenden noch weken,
Oft ghyer vele oft luttel helpt crachtich,
Dit merck ick warachtich,
O Godt almachtich
Niet om vol prijsen,
Wie in v ghelooft maeckt ghy deelachtich
Uwer Bermherticheyt, O Godt eendrachtich,
Aen wien ick clachtich
Met Sinnen voordachtich
Nae Dauids bewijsen,
Roepende ick ben met groot verjolijsen,
Wilt Heere uwen knecht dijn Weghen leeren,
Met uwer Gracien van reynder ghijsen,
Wilt my toch spijsen // teghen tsvyants verseeren,
Sterckt mijn ghelooue O Heere der Heeren,
Want den Landen alleene Ruste genereert
T'Ghelooue op Christum wel sterck ghefundeert.
| |
§ Prince.Maria Godts Moeder suyuer en reene,
Was in t'Ghelooue oock zeer sterckelijck staende,
Doen hy in haer Camer zijnde alleene,
Also ons kenlijck is al ghemeene,
| |
[Folio 93v]
| |
Gabrielis soet Groeten was ontfaende
Dat niet versmaende
Als de verwaende:
Maer sprekende soet,
Als die in Ootmoedicheyt voort was gaende,
Siet hier ts'Heeren Dienstmaecht in elcke maende,
In Syon haer dwaende,
Dit zijt ouerslaende
Met sinnekens vroet,
Magdalena oock deur t'Ghelooue ouervloet,
En t'Cananeets vrouwen hebben troost ghecreghen,
Waer t'Gelooue cracht heeft daer crijghet voorspoet
Tsticht Pays en Ruste goet in alle weghen
In Siele, in Lije, dus wyer seght teghen,
In Rusten can houden onghecesseert,
T'Ghelooue op Christum wel sterck ghefundeert.
| |
§ Liedeken.GHy Christen Broeders excellent,
Op Godt den Heere wilt betrouwen,
Sterckt v Ghelooue in hem prent,
T'is dijn Uerlosser wt benouwen,
Sijn Heylich Bloet
Wt Liefden goet,
Storte hy tot onser baten,
Uoor ons behoet,
Al met ootmoet,
Dus spreect hem lof hier alle Staten.
Wie dat ghelooft sal salich zijn,
Heeft hy tclaer Doopsel ontfanghen,
| |
[Folio 94r]
| |
Christus dat spreeckt met woorden fijn,
Dus laet ons allen t'Ghelooue ontfanghen,
Oft vrij voorwaer,
Dit is al claer,
Wy zijn eewich verloren,
Dwelck waer mesbaer,
Dus hebt dies vaer,
Wy waren beter niet gheboren.
Die oude Uaders triumphant,
Waren int Ghelooue ontsteken,
Uerwachtende altijt sijn machtighe hant
Die heurlien niet en heeft besweken,
Maer inder noot,
Dede bijstant groot,
En quam haer smert ghenesen,
Al deur sijn doot,
Want sy blijckt bloot,
Met hem ten Hemel zijn verresen.
Iohannes woorden wilt verstaen,
Die hy ons allen doet bekinnen,
Wie dat ghelooft dit is t'vermaen,
In sijnen naem gheeft hy wt minnen,
Sonder afscheen,
Te werden reen,
Gods kinderen verheuen,
Dus groot en cleen,
In hem alleen,
Sterckt v Ghelooue al v leuen.
Wten Ghelooue t'alder tijt,
Leeft de Rechtveerdighe mensche,
| |
[Folio 94v]
| |
Soo Paulus selue dit belijt,
Totten Romeynen t'onsen wensche,
U Deuchden al,
Groot ende smal,
Laet deur t'Ghelooue wercken,
Onder t'heylich ghetal
Men v rekenen sal,
Deur des Gheloofs groot verstercken.
Dat de Wet ghebiet te houden wel,
Dat can t'Ghelooue vercrijghen,
Het is een Wortel soet niet fel,
Der edelder Sielen sonder swijghen,
Zeer soeten gheur,
Met groot faueur,
Cant haer oock doen verweruen,
T'hout haer in fleur
Sonder ghetreur,
Want sonder t'Ghelooue sy sou bederuen:
T'Ghelooue sterk is eenen Schilt
Teghen des vyants crachten quaet,
Wie die aen heeft wert niet ghevilt:
Maer sal verwinnen, tzij vroech oft laet:
Want tsvyants cracht
Uerliest sijn macht,
Al wilt hy ons zeer wuellen,
Hier op wel dacht,
Dach ende nacht,
Schout alle die v anders spellen.
| |
§ Prince.Neempt dit in dancke Edele Princier,
| |
[Folio 95r]
| |
En wilt altijt int t'Ghelooue blijuen,
Dwelck ghy moecht houden in v bestier,
Niemant en macht van v verdrijuen.
Uolcht mijn propoost,
Slacht niet die dolende blinde,
Ghy werdt ghetroost,
Hier op wel gloost,
Als een van Godts liefste beminde.
|
|