Refereynen ende liedekens
(1563)–Anoniem Refereynen ende liedekens–
AuteursrechtvrijWijngaertrancke tot Berchem. Niet sonder Godt.
| |
[Folio 88r]
| |
Cleyn deucht compt vanden mensch by nachten oft dagen
Waerom datmen de Landen nu meest siet plaghen
Met Oorloghe, Dierentijt, en swaer afgrijsen,
Want ghy Heere der Heeren hebt een mishaghen
Dat wy onsen Naesten niet en bewijsen
Liefde als ons seluen, oft hem niet en prijsen,
Die alle Discoort der Landen zeer ras verhaert,
En steltse in Rusten alsmen siet rijsen,
Goddelijcke Liefde elck tsijnen Naesten waert.
Hoe connen de Landen nu leuen in Rusten,
T'en ware dat elck Raet sijn boosheyt blusten,
En dat elck sijnen Naesten ware ghetrouwe,
Goddelijcke Liefde in hem niet en susten,
T'zij Keyser, Coninck, ia Heer oft Urouwe,
Princen, Grauen, Hertoghen, menichfouwe,
Elck wilt nu bedrijuen sijn Pomperije,
Waer deur de Landen dickmaels comen in rouwe,
Om dat Goddelijcke Liefde staet op d'sije:
Want die Gods Woort wilt leeren compt haer tontije
Goddelijcke Liefde en wort nu niet ghehoort:
Want diese wilt houden, vallen sy partije,
Waer in dat de Heer der Heeren zeer wort verstoort,
En sendt ons veel Onvreedts des Lants aen boort,
Ghelijck ons die Schrifture menichfuldich verclaert,
Dat de Landen can houden in Gherust confoort,
Goddelijcke Liefde elck tsijnen Naesten waert.
Dat Goddelijcke Liefde waer int volheerden,
By alle Menschen hier opter Eerden,
Hoe mochten die Landen dan in discoort leuen?
Want elck sou dan een vreedtsaem leuen aenueerden,
| |
[Folio 88v]
| |
D'een sou d'ander dat hem toebehoort gheuen,
Anders en cunnen den Landen gheen ruste aencleuen,
Want elck is begheerlijck tzij van wat Staten,
Nae rijck Officieren om te zijn verheuen,
Waer deur sy Goddelijcke Liefde verlaten,
Tzij Heeren, Urouwen, oft haer Ondersaten,
Niemant en thoont Goddelijcke Liefde perfect,
Dan meest elck die soeckt tot sijnder ombaten
Węrelijcke eere die altijt suspect
Is, der Goddelijcker Liefden ombevlect,
Waerom de Landen dickwils met twist zijn ompaert,
Maer in Rusten can houden de Landen corect,
Goddelijcke Liefde elck tsijnen Naesten waert.
| |
§ Prince.Goddelijcke Liefde moet eerst zijn gheresen
In alle Ouerheyt, eer dat in desen
Iemant de Landen in Rusten can stellen:
Want de Liefde moet den volmaecten Bandt wesen,
Bouen al dat den Uleesch hier sou moghen quellen,
T'is anders al niet, nae Paulus vertellen,
Ghelooue, wercken, Ia al liet elck hem branden,
Heeft hy de Liefde niet, hy blijft int versellen,
Maer hadde elck de Liefde in alle Landen,
D'een en brocht den anderen soo niet tot schanden,
Sy souden haren Naesten eerst zijn behoedich
Om elck te verlossen wt s'Droefheyts banden,
D'een waer tot den anderen in Deuchden vroedich:
Alle Landen waren in Rusten vrijmoedich,
En meest elck sou worden in Peyse ghepaert,
Waert dat sy bewesen met herten voorspoedich
Goddelijck Liefde elck tsijnen Naesten waert.
| |
[Folio 89r]
| |
§ Liedeken.O Godt Almachtich Uader inden troone,
Wy bidden v gheeft ons cracht ende macht,
Dat wy vercrijghen v Beloften schoone,
Daer wy soo langhe nae hebben ghewacht,
D'Licht heb ick ghelaten gheghaen inder nacht,
O Heere voordacht,
Ick bidt v wilt my in Ghenaed ontfaen,
Dat ick uwe Weghen mach te recht voortgaen.
Ick heb dus langhe O Heere vercoren,
Ghewandelt als een onghehoorsaem Knecht,
Maer ick weet ghy en laet niemant verloren
Die hem wederom tot v oprecht,
Teghen t'Uleesch ende Węrelt neemt een ghevecht,
Die daer niet en slecht,
Maer blijft volheerdich inder Liefden staen,
Die salder die Croone der Beloften ontfaen.
Wie daer wandelt met des Węrelts partijen,
Die zijn nu ouer al zeer wel ghelien,
Maer sy treden den rechten wech besijen,
Lof God dat ickse nu mach ontvlien,
O Heere uwen wille die moet gheschien,
Al mach dat bespien,
Den vyandt met listighen boosen Raet,
Ghy zijt alleen mijn Hope en mijn toeverlaet.
U Woordt hebdy my te kennen ghegheuen,
Wanneer ick daer inder duysternis lach,
Als een goet Uader hebdy my gheheuen,
Daer wt ick v niet vollouen en mach,
| |
[Folio 89v]
| |
Mijn Tonghe en sal swijghen nu nimmermeer dach,
Ghelijck als sy plach,
Maer spreken vrymoedich die Waerheyt wel,
Om v gherechtighe Paden te volghen snel.
Wie sou uwen Lof nu connen verswijghen,
Want die v kennen hebdy int behoet,
Den Sathan en can daer niet een af crijghen, Al meynt hy te vernielen t'rechtveerdich bloet,
Ghy bewaertse als een gherechtighen Herder goet,
En ghy gheeft haer moet,
Dat sy den Sathan souden wederstaen,
Met Goddelijcker Liefden altijt aenghedaen.
Ghy sultse Uader soo heerelijck loonen,
Die v Ghebot houden en volghen naer,
Die hier haren naesten Liefden bethoonen,
Ghelijck als haer seluen, dat blijckt openbaer,
Die suldy gheuen v Glorie voorwaer,
Die altijt is claer,
Gheen duysternis en can haer comen by,
Dan vreucht en van alle benautheyt zijn sy vry.
Sy worden bevrijt na Paulus Leere,
Die hier den strijdt sullen volstrijden fijn,
In Ghelooue en Liefde tot elcken keere,
Al macht vleesch hier lijden eenen cleynen termijn,
T'moet eerst hier van elck soo ghestreden zijn,
In volcomen schijn,
Teghen allen des Węrelts hoocheyt groot,
En blijuen by die Waerheyt hier tot inden doot.
| |
§ Prince.Prince by die Waerheyt laet ons toch blijuen,
| |
[Folio 90r]
| |
Daer niet af wijcken om Ghelt oft om Pant,
Ghelijck als ons d'Euangelisten schrijuen,
Ons wordt sterckheyt ghegheuen abundant,
Al mach ons wat quellen al ts'Węrelts samblant,
D'welck is ignorant,
Niet sonder Godt en laet ons treden voort,
Op dat Ieucht vreucht mach stichten alsoot behoort.
|
|