Refereynen ende liedekens (1563)

Refereynen ende liedekens

(1563)–Anoniem Refereynen ende liedekens– rechtenstatus

Auteursrechtvrij

Vorige Volgende



[Folio 85r]
§ Refereyn 38.
Amor vincit. Catharina, per Aelst. Schept by Maten. DER Sonnen schijnsel heeft schier verbeten Den duysteren Mist van voorleden Iaren, In welcken mist den Mensche ontweten, Uerblindt, versuft, heeft langhe gheseten: Wee al den ghenen, hun naeckt beswaren, Die den Mist voor d'Licht heeft willen verclaren, Waer deurmen in d'Landt hoort twisten en kijuen, En de Waerheyt met t'Ghelooue moet verharen, Welck doen sou prospereren Mannen en Wijuen, Want Paulus die seyt, ten sal niet blijuen Dat wt den Ghelooue niet en wordt bedreuen, Dat is Sonde tot smenschen verstijuen, Soo werdt ons Ruste deur t'Ghelooue ghegheuen, Ghehoorsaemheyt, Liefde int d'Landt beneuen, Sietmen dat deur t'Ghelooue meest Ruste wast, Als ghy hier onder nu vindt gheschreuen, Deur t'Ghelooue werckende in Liefden vast. Hebdy Ghelooue, soo laet v Wercken blijcken Deur broederlijcke Liefde int herte beuken Uan uwen naesten Broeder en wilt niet wijcken, Zijt elck behulpich, weer Ermen oft Rijcken, Soo sult ghy Rust vinden, na Christus vermaen, Hier deur sullen de Landen Rust ontfaen: Daer Liefde is, sietmen t'Ghelooue rijsen, Eendrachticheyt, Urede by den andren staen, Den Naecten cleeden, den Hongherighen spijsen,
[Folio 85v]
Den Dorstighen lauen, den Siecken bewijsen Liefde, bermherticheyt, deur t'Gheests orboren, Hier met de Landen sterck veriolijsen, En in Rusten blijuen nae toebehooren, Daermen Godts Woordt heeft reyn wtvercoren, Daer is t'Ghelooue met den Wercke ghepast, D'Lant blijft met eendrachtighe Ruste ghesworen, Deur t'Ghelooue werckende in Liefden vast. T'Ghelooue is v sterckste Fundament, Sonder Ghelooue cont ghy God niet behaghen, Deur t'Ghelooue was Abraham obedient, Doen hem Godt beual te volcomen ient, Sijnen Sone te offeren sonder vertraghen, Waer in hy niet zeer en was verslaghen, Maer wilde volbringhen dat hy hem gheboot, Dinckende dat hy hem in corten daghen, Wederom sou verwecken vander doot, Want hy stont op de Beloften groot, Dat hyse niet laten en sou tot gheender tijt, Die Godt belooft hadde sonder wederstoot, Deur v Saet sullen zijn ghebenedijt, Alle Gheslachten der Eerden breedt en wijt, Sullen Rust vinden die hem tot sulcken werck rast, Soo soeckende Ruste maer gheenen strijdt, Deur t'Ghelooue werckende in Liefden vast.
§ Prince. T'Ghelooue can de Landen houden in Rusten, Want t'Ghelooue is een vast betrouwen, Wel hem de Landen die daer nae dusten, En nae Gods Woordt zeer vierich lusten,
[Folio 86r]
Daermen deur t'Ghelooue siet de wercken stouwen, Soo datmen aen Abel mocht onthouwen, Die Godt offerde met vierigher bede, Enoch ghenomen wt sdoots verflouwen, Wech ghevoert, en noch ter seluer stede, Deur dat Ghelooue ghebenedijde mede, Isaac, Iacob, sijnen sone wel, Ioseph oock een schoon vermaninghe dede, Uanden wtganck der Kinderen van Israel, Gedeon, Barach, Sampson, Iephte snel, Zijn in Rusten ghecomen wt den swaren last: Dauid verwan Sauls Boosheyt verwoet fel, Deur t'Ghelooue werckende in Liefden vast.
§ Liedeken. DEn vyant leyt sijn laghen, En wilt ons daerin vaen, O Heere wilt ons bystaen, Ghy cunt hem wel veriaghen, Als ghy hem doet vermaen, Moet hy al van ons gaen, Deur v Woordt bloot // crijcht hy den stoot, Dat hy zeer haest moet vallen, Laet v beloften groot, Blijcken ter noot, In dit conroot, Eer wy gheheel vergallen. Zijt alleen ons fundament, Dat wy op v funderen, Sterck eer wy mineren, Ghy verlost ons torment, Wie can ons accuseren,
[Folio 86v]
Als ghy v Hant // sterck en vaillant, Ons lieden wilt toe steken, Dan sullen wy den Bant Uan den Uyant Aen elcken cant Zeer snel om stucken breken. O Heer, wilt ons doch gheuen Uerstant deur uwen Gheest, Op dat ghy wordt ghevreest, En nae v Woorden leuen Wy Menschen minst en meest, Soo commen wy ter feest, In v bevrijt // die Heere zijt, Sullen wy logeren, Soo zijn wy wt den spijt, Uan t'Uyants nijt Sonder verwijt Moghen wy prospereren. Sy prospereren Heere, Die leuen nae v Woort, Dat gheeft henlien Confoort, Al volght de Weerelt zeere, Om hebben heur versmoort, Sy doet als eertijts voort Haer vader dé tot elcker sté, Wilt sy v hoopken plaghen, Wy segghen Heer deur bé, Bekeertse mé, Gheeft hun den Uré, Haer Sonden wy beclaghen.
[Folio 87r]
Al is den Sondaer sondich, Iondt hem v Gratie goet, Deur v Belofte soet, Die ghy volbrocht Rootwondich, Aen t'Cruyce met v Bloet, Den Sondaer tot voorspoet, T'is al volbracht // spraeckty onsacht, Dat van my is gheschreuen, Waer deur des vyants macht, Uerlieft zijn Cracht, Ws Naems gheacht, Moet eewich zijn verheuen. Uwen naem werdt ghepresen, Tot inden hoochsten graet, Soo daer gheschreuen staet, Dat hy sal eewich wesen, Die in v weghen gaet, Hy vindt gherechtich saet, En spruyten fier // die gheen dangier En vreesen, doch en schouwen, Al is der Weerelt ghier, Sterck int bestier, Met Sweerdt en Uier, Godt sal sijn Leden houwen. Godt is vremdt in sijn Wercken, Wonderlijck soomen siet, Soo dat dit al gheschiet Ons Menschen tot verstercken, Die swack zijn als een riet, Met pijn en swaer verdriet,
[Folio 87v]
Neemt af den last // die ons aenwast, O Heere van hier bouen, Op dat wy als den mast Blijuen staen vast, Den Gheest ghepast Moet Heer v altijt louen. Lof Prince der Princieren, Ghy moet ghelouet zijn, Nu, en tot elck termijn, Ghy ondersoeckt de Nieren Tot smenschen herte fijn, Schinckt ons leuende Wijn, Midts dat wy broos // zijn sieck altoos, Deur Adams quaet orboren, Dwelck Eua eerst vercoos De Doot zeer boos, Deur t'Serpent loos, Heer, laet ons niet verloren.

Vorige Volgende

Over het gehele werk

organisaties

Corenbloem

datums

26 juli 1562

Over dit hoofdstuk/artikel

organisaties

Catharinisten