Refereynen ende liedekens
(1563)–Anoniem Refereynen ende liedekens–
AuteursrechtvrijLischbloeme in Mechelen.
| |
[Folio 78v]
| |
Maer wildetmen recht bringhen alst was te voren,
Soo en isser gheen ander middel ghepresen,
Dan datter drye Deuchden t'effect moeten wesen
Uan Godlijcker Aert, elck in sijn Offitie,
Dats Ureese Godts, Wijsheyt, en goey Iustitie.
Godts Ureese voorwaer, soo Schrifture narreert,
Is de Croone der Wijsheyt, diet al regeert,
En Wijsheyt den Landen oyt met Ruste beschanck:
Want deur wijsheyt wordet recht soo ghemodereert,
Dat t'Sweerdt der Iustitien onghecorrumpeert,
Den toom niet te cort en hout, noch en geeft te lanck,
Dat is, lichtelijck te goet zijn, oft oock te stranck,
Soo Boetius vertelt met soeter talen:
Dit doeghet Landt rustich blijuen, sonder bedwanck,
Daer Wijsheyt, en Iustitie niet en falen,
Maer Godt in sijn Ureese, als den principalen
Gheuere der Rusten, moet al in als wercken,
Die der Princen herten wel can verstalen,
Oock sacht als was maken haer verstockte vlercken,
Dus moeten dees drye Een zijn t'allen percken,
Dienende tsamen die ghemeyn Politie,
Dats Ureese Godts, Wijsheyt, en goey Iustitie.
Alleen dees drye, moghen sonder hinderen
Winnen en baren ghehoorsame Kinderen,
En daer Ghehoorsaemheyt is, moet Ruste blijcken:
Godts vreese doet somtijts deur Wijsheyt minderen
Sware Belastinghe, by valssche vinderen
Uonden, dwelck d'erme zeer praempt, en oock den rijcken
Buyten tijts, sonder noot, doet dickwils wijcken
Rust wten Lande: maer d'edel Smaragde dier
| |
[Folio 79r]
| |
Iustitia, strijdt tseghen sulcke practijcken
Om blusschen, d'boos brandende onrechtveerdich vier,
Dits recht deser edelder Deuchden bestier,
En Conste precieus, tot ruste der Landen,
Oock moghense t'horrible Serpent onghier
Bindende verworghen, en bringhen ter schanden,
Dwelck twist der Religien, dus houdt in banden,
Quaey Secten straffen, midts rechte Punitie,
Dats Ureese Godts, Wijsheyt, en goey Iustitie.
| |
§ Prince.Als Godts heylighe Ureese draeyt al blinckende
Bouen t'hooft, van die Wijsheyt zijn ghedinckende
In tghemeyne goet, zijn weerdt om verschoonen,
Daer tseghen zijnse vuyl, als Bocken stinckende,
Die op ghesonde beenen gaen al hinckende,
En nochtans in d'Umbre der Wijsheyt woonen,
Die t'Crom (seg ic) recht, en t'recht crom verthoonen:
Maer dees drye Peerlen concordich versaemt
Aen s'Conincks Diademe, oft sulcke Croonen
Zijn met rechte den oorspronck van Ruste ghenaemt?
Hier om solueer ick, soot redelijck betaemt,
Dat sonder deser Deuchden, Godlijck bedouwen,
Uoor ander thien duysent daer toe gheraemt,
En moghen nochtans gheen Lants ruste behouwen
Noch maken, dan dese, dus is mijn ontvouwen,
Noch eens ten laetsten, om haer Conditie,
Dats Ureese Godts, Wijsheyt, en goey Iustitie.
| |
§ Liedeken.MIjn sondich leuen // gaet bouen schreuen //
D'Misdaet wort als den sauel der Zee ghetelt,
| |
[Folio 79v]
| |
Comt my beneuen // Heere verheuen,
Eer dat mijn Siele gheheelijck van vreese smelt,
Mijnen Uyant waeckt met cracht int velt,
Dus staghet O Heere, met my ghestelt,
Comdy niet saen // soo moet ick vergaen,
Hoort mijn vermaen,
Die Bijl is aen den Boom ghedaen.
Ick mach wel suchten // met veel gheruchten
Ist Herte van binnen, helaes gheheel deurwont,
Tot v om vluchten // tusschen hopen en duchten,
Staet mijn verderuen, oft oick mijn leuen goet ront,
Och spraeckty O Heere met uwen mont
Een woordt, soo ware mijn Siele ghesont.
Comdy niet saen // soo moet ick vergaen,
Hoort mijn vermaen,
Die Bijl is aen den Boom ghedaen.
Cort zijn mijn daghen // met groot versaghen
Leef ick, als een Wormken dat op der ęerden cruypt,
Ick moet beclaghen // mijn broossche vlaghen,
Eer dat Gods gramschap op mijn catyuicheyt druypt,
Eenen gapende Leeuwe ronts om my sluypt,
En Ureese der Hellen my d'Bloet wt suypt.
Comdy niet saen // soo moet ick vergaen,
Hoort mijn vermaen,
Die Bijl is aen den Boom ghedaen.
Alle mijn Crachten // zijn daghen en nachten
In Tranen der droefheyt, omtrocken metter Doot,
Mijn bitter Ghedachten // d'iolijt versmachten,
Mits dat ic ben ghegrepen in svyants clauwen root,
Ach Heere siet nere, t'is meer dan noot,
| |
[Folio 80r]
| |
Eer ten eynde gheloopen is mijnen cloot.
Comdy niet saen // soo moet ick vergaen,
Hoort mijn vermaen,
Die Bijl is aen den Boom ghedaen.
Mijnen tijt versleten // dat moet ick weten,
Gheheel verblint op d'ydel Węerelt versot,
Apostels, Propheten // altemael vergheten,
En dat ick soecke, schijnt meer dan dobbel int slot,
Ick en can, O Christe, noch her noch hot:
Opent my de Deure van dit doncker cot.
Comdy niet saen // soo moet ick vergaen,
Hoort mijn vermaen,
Die Bijl is aen den Boom ghedaen.
O Christe mijn Hope // tot v ick lope,
Om in v Umbre te schuylen vrij en vranck,
U soete Sirope // om niet te cope,
Die vloeyt als Balsem int ronde van v bevanck,
Uergheuet my, al heb ick ghebeydt dus lanck,
Om schouwen den sondighen boosen stanck.
Comdy niet saen // soo moet ick vergaen,
Hoort mijn vermaen,
Die Bijl is aen den Boom ghedaen.
Reyckt wt v ermen // wilt my ontfermen,
Want desperatich by nae tot niet verplet,
Legh ick om kermen // vol doloreuse termen,
Midts veelheyt der Sonden, my houdende besmet,
O Heere, ten laetsten doch hier op let:
Want de vyant heeft int ronde ghespreyt sijn net.
Comdy niet saen // soo moet ick vergaen,
Hoort mijn vermaen, Die Bijl is aen. etc.
| |
[Folio 80v]
| |
§ Prince.O Iesu Heere // v heylighe Leere
Heb ick met doouen ooren te vergheefs ghehoort,
Dat rout my zeere // maer hoe lancx hoe meere,
Coom ick t'uwen voeten beclad, bedropen voort,
A! heb ick mijn leuen dus mesoorboort,
Zijt daer om, O Heere, soo zeer niet ghestoort,
Comdy niet saen // soo moet ick vergaen,
Hoort mijn vermaen,
Die Bijl is aenden boom ghedaen.
|
|