Refereynen ende liedekens
(1563)–Anoniem Refereynen ende liedekens–
Auteursrechtvrij
[Folio 24v]
| |
§ Den oppersten Prijs.
| |
[Folio 25r]
| |
Eendracht, Peys, en Minne:
God mint niemant, dan die met Wijsheyt woont inne
Want een wijs Coninck es svolcx vasticheyt vaillant,
En de menichte der Wijsen van tbeghinne
Es een Ghesontheyt des Aerdtrijckx abundant,
Dwase Menschen verstroyen een Stadt oft Lant,
Maer de Wijse stillen den thoorne, twist en strijt:
Daerom bidt God om Wijsheyt en Uerstant,
Soo suldy sonder vreesen rusten, breedt en wijt,
Want daer Wijsheyt woont, vliet tweedracht, haet, en nijt:
De vyanden subijt // verwint sy met Reden,
Dus can de Landen houden in Rusten altijt
S'geests Wijsheyt, inden mensche, gedaelt met vreden.
Wat const Salomons Landt (soo Schrift ontvouwen // can)
In Ureden, en in Rusten, hier houwen? // dan
De Wijsheyt des Heeren,
Die in hem abundant, in elckx aenschouwen // ran
Tsijnen dienste quamen hem mans en vrouwen // an
Met grooter Eeren:
Want Wijsheyt doet vrientschap en vrede vermeeren,
De Landen hoeden van Mars tirannich verdriet:
Al wilt hem somtijts yemant tot Tweedracht keeren,
Dat can men haest beletten, deur haer soet bediet:
Want de Quaetheyt en verwint de Wijsheyt niet,
Maer blijft als den Ceder hooghe, en onbevlect,
Want een wijs Coninck (soot noch dagelijcx geschiet)
Uerstroyt d'ongodlijcke, slandts welvaert hy ontdect,
En een Landt daermen Eyghen-wijsheyt bouen trect,
Daer wordt Twist verweet, en Ruste vertreden:
| |
[Folio 25v]
| |
Maer de Landen can houden in Rusten perfect
S'geestst Wijsheyt, inden mensche gedaelt met vreden.
| |
§ Prince.Die de Wijsheyt vindt, die vindt dat Leuen // claer,
Hem sal Salicheyt van Godt aencleuen // naer,
En rusten onversaeght,
Daerom, en laet de Wijsheyt niet verdreuen // maer
Bidt Godt de Heere, dat hyse wil gheuen // daer
Sy goey Uruchten draeght:
Want al de Werelt, es schier mer Erreur belaeght,
Soo dat smenschen Salicheyt wort cleyn gheweghen
D'welck met den Propheet, te recht wel mach zijn beclaeght,
D'een Coninckrijcke staet den anderen teghen,
T'compt, datter weynich zijn tot Wijsheyt geneghen,
Want daer sulcx faelt, es niet dan Onrust en discoort,
Gheen Ruste en wordt sonder Wijsheyt ghecreghen:
Maer als sheylichs Gheests Wijsheyt haer Wetten brenght voort,
Dan leuet volck gherust, Ia, ia, Neen, neen, es twoort
Haren gheest vreucht oirboort // dan in Salicheden,
Dus houdt de landen in Rusten (naer mijn rappoort)
S'geests Wijsheyt inden mensche gedaelt, met vreden.
| |
Den Oppersten Prijs.
| |
[Folio 26r]
| |
Met sijnder Handt, diet al hanteert
Hemel en Eerde hy regeert
Niemant voorwaer // dan hy dierbaer
Heeft cracht een haer:
Laet ons hem nu aenbeden // dan
Hy es die ons bevreden // can,
Schoudtse al die daer treden // van:
Want ghy O Godt,
Hebt ouer al ghebodt.
§ U Ghebot O Heer es goet, oprecht,
Salich es den knecht,
Diet sonder flouwen // hier onderhout
Met S'gheests wijsheyt reyn, hy oock onvlecht,
D'Ongheleerde slecht,
Al die hem betrouwen // staen sterck ghebout:
Want niet met Siluer, oft met Gout,
Zijdy verlost, (dit wel aenschout)
Maer deur den Naem // Christi Eersaem
Zijn wy bequaem,
Hy es alleen, die t'Leuen // gheeft
En Sauls gheest verdreuen // heeft,
Dus van het boos aencleuen // sneeft
Sonder respijt
Soeckt den Heere altijt.
§ Allen die Godt soecken, inden gheest
Ury en onbevreest,
Sullen hem vinden // hier inden noot,
Hy staet bereet, voor minst en meest,
Allen v tempeest
Wil hy ontbinden // uyt Liefden groot:
| |
[Folio 26v]
| |
Want den Propheet die tuycht ons bloot,
Hy en wil niet des Sondaers Doot:
Maer dat hy claer // van Sonden swaer
Hem maeck eenpaer,
De Heer sal hem ontfermen // saen,
Ontfanghen in sijn ermen // plaen,
Hy wilt elcken beschermen // gaen:
Die hem socht oyt,
En verliet hy noyt.
§ Al liet een Moeder haer eyghen Kint,
Bruers dit wel versint,
Ken sal vergheten // v nimmermeer,
In Eeuwigher Liefden, diet al verwint,
Heb ick v bemint,
Doet hy ons weten // die goede Heer,
Al die tot hem nemen den keer,
Sal hy stercken, al zijn sy teer,
(Wie dat versmoort) sijn Heylich Woort
Is ons confoort
Dat ons alleen ghenesen // mach:
Uerblijdt v dan in desen // dach
Al wordy hier mispresen // ach
Laet d'Oncruyt staen,
Ontfanghet suyuer graen.
§ Ontfanghet graen, want het is alleen
D'Woordt, Gods Sone reen,
Die om onsen wille // is neer ghedaelt,
En nam op hem, met druck en gheween,
Onse Schult al ghemeen:
Adams gheschille // heeft hy betaelt
| |
[Folio 27r]
| |
Met sijnder Liefden ons deurstraelt,
Tverloren Schaep, dat had ghedwaelt,
Heeft hy ghesocht // en t'huys ghebrocht,
Seer dier ghecocht,
Met sijn heylich vercoren // Bloet,
Dat ons heeft vander thoren // gloet
Ghereynicht, en herboren // soet,
Thoont hem dan danck,
Met Spel, Dicht ende Sanck.
§ Met Spel en sanck, sijnen Naem verhooght,
En voor hem oock booght
Eerlijck v Knien // in elcken wijck
Hy heeft d'Ooghen van tranen ghedrooght,
En hem arm ghepooght
Dat hy ons lien // sou maken rijck,
Wie is in Hemel sijns ghelijck?
Den Cleynen heft hy wt het slijck,
Den Grooten snel // hooueerdich fel
Uerneert hy wel,
Wie en sou dan niet vreesen // dy?
Ghy staet altijt den Weesen // by,
En maeckse van het teesen // vry:
Met groote cracht
Thoont ghy altijt v Macht.
§ O Heer v Macht die gaet bouen al,
Niemant hier en sal
U controleuren // wat ghy al maeckt:
Want wy zijn hoy, int Eerdsche dal,
In ons wijsheyt mal,
Wat can ghebeuren // wt ons? dits naeckt.
| |
[Folio 27v]
| |
De Stadt wordt te vergheefs ghewaeckt,
Als ghyse hier, O Heer, versaeckt,
Met Sonden vast // zijn wy belast,
O Heer v rast
Uernielt nu ons Uyanden // quaet,
Sy soecken hier met schanden // raet,
En doen ons met haer tanden // smaet,
Rasch, helpt ons doch
Bidden wy v hier noch.
| |
§ Prince.§ Wy bidden v, O hoochste Princier,
Neemt in danck nu hier
Ons slecht bybringhen // voor eenen Loff,
Den Gheest es wel met moede fier,
Maer t'Uleesch maeckt ghetier,
Wie salt bedwinghen // t'es my te groff,
Want van mijn seluen ben ick stoff,
Maer ick verwacht uyt s'Uaders hoff,
Wijsheyt plaisant // zeer abundant,
Die mijn Uerstant
Deur Godts Gheest sal verlichten // net,
En my van t'quaet doen swichten // met
De Ruste hier doen stichten // bet,
Dies mijnen mondt
Godts Loff altijt oircondt.
|
|