Refereynen ende liedekens
(1563)–Anoniem Refereynen ende liedekens– Auteursrechtvrij
[Folio A8r]
| |
§ Ievcht sticht vrevcht.
RHETORICES Gheesten, die Conste beminnen,
Den PRINCE der Corenbloemen noodt v binnen
Bruessele, Compt helpt sijn Feeste vercieren,
D'wort v vriendelijck ghebeden, Edel sinnen,
En op dat ghiprijs en eere meught gewinnen,
Seyndt, maer lieuer bringht (wilt Conste hantieren)
Vier Seuenthienen, houdt mate met manieren,
Den Sessentwintichsten I V L I I ghepresen:
S'morghens vòòr Neghenen, willet soo bestieren
| |
[Folio A8v]
| |
Dan sullen wy t'samen ordineren t'Lesen.
Bewijst ons, om s'Menschen salich wesen,
Met de waerheyt leerende, nae s'Gheests lusten:
Instruèèrt d'Onverstandighe in desen,
| |
Uraghe.
Wat dan de Landen can houden in Rusten.
Vòòr opper Prijs, anderhalf Once siluers goet,
Tweeste, een Once, gebruyct v sinnekens vroet:
t'Derde, een halue. Maer wilt den Gheest noch moeyen,
Singht, oft laet singhen, alleen een Liedeken soet:
| |
Liedeken.
Als Dauid (verdrijuende Sauls boosen Woet)
Op sijnder Herpen spèèlde, deur s'Gheests bespoeyen,
Componèèrt Acht veerskens, laet Conste bloeyen:
Maer schrijft, op wat voys dat v Liedeken gaet,
Rhetorijcke, en Musijcke t'samen groeyen,
Tot t'beste, een Once siluers: om winnen staet,
Noch een half Once: t'soetste singhen delicaet,
Sal winnen oick, een Nachtegaelken vol eeren,
Van een half Once: maer voldoet s'Conincx Mandaet,
Hier mé, wenschen wy v den Vrede des Heeren.
Luc. xxii. Niet mijnen Wille. Ballaer. |
|