| |
| |
| |
[Den Schout, Burghermeesteren, Schepenen hooch ghepresen]
Den Schout, Burghermeesteren, Schepenen hooch ghepresen,
Pensionarissen en Raedt van Delft die Stede goet,
VVenscht Pieter Iansz. Helleman (noch zijnde int wesen,
Factoor en Keyser vanden Rapenbloeme soet:)
Ghesontheyt, Vrede, weluaert tot der zielen voorspoet.
Ghemerckt dat byden Griecken in voorleden tijden
De Poetijckse Acten seer waeren begheert,
Die binnen Athenen (nae d'historien belijden)
Haer eersten oorspronck namen en voet hadden ghefondeert,
Waer deur dees stadt vermaert is, dit doen heeft ghefloreert
In Consten, gheleertheden en ander inuentien:
Soo werden de plaetsen noch heden grootlicx ver-eert,
Daer mannen voortghebracht werden vol van scientien.
Om dees Const wil hadt die Stadt laten bouwen
Een Theatrum, voor al die begheerden te comen,
Om dees const perfectelick te hooren en t'aenschouwen,
Op dat t'verstant, van dies te beter mocht zijn ghenomen:
Twelck van ghelijcken gheschiede by die van Romen
Doen haer Rijck vermeerderde van landen en steden
Die dees Const met weldaet vereerden als de vromen,
Want const floreert meest, in tijt van voorspoet en vreden.
Soo hebben oock ons voorvaders en vrome vailianden
Eertijts groote jonst, faueur en liefde bewesen
Aen onse Duytsche Rhetorijcke in desen landen,
Om haer schoon Inventi en stichticheyt wtghelesen,
Welcke noch hoochloflick befaemt is deur desen,
Want sy tot naersticheyt en t'ondersoeck met vruecht // werkt
Der gheleerden boecken, dies sy moeten zijn ghepresen,
Dit const onderhouden, die den mensch tot deucht // treckt.
Tis nv also dat dees Rhetorijck groot van virtuyten,
(Een const die tot alle goe leeringhen is gheneghen,
En waer wt niet den loflicke reden en spruyten)
Deur Mars wreetheyt bynaest was versleghen:
En heeft staende deesen trouble in muyten gheleghen,
Met menich ander Const die daer deur verschoeyen // moet,
Doch metter daet bevinden wy daechlicx te deghen,
Dat t'Oorloch alle dinck verderft en verstroeyen // doet.
| |
| |
Mer nae dat nv Mars van zijn felle wreetheyt
Een weynich ophielt ouer dees Hollantsche duwieren,
So quam Rhetorica wiens naem ouer al breet spreyt
Haer vervallen Paleys met const verchieren,
Ontbiedende haer dienaers wt dees quartieren
Binnen Delft, twelck niemant oeyt ontheucht // fris,
Sulcx gheschiet te wesen in deser manieren,
Want tis een quaet landt daer nimmermeer vreucht // is.
Doch dees Edel vry const in Poësyen aerdich,
Heeft haer van dit Beroup niet willen onderwinnen,
Sonder eerst van v, mijn Heeren eerwaerdich,
Aduijs te hebben om hier sulcx te beginnen:
Twelck by v, mijn Heeren, ghejont is wt minnen,
Ghemerckt dat niet alleen deur sulcke petitie,
Den Gheest tot Const verweckt wert, mer men can oock vinnen,
Dattet wel gaet daer dees Const heeft exercitie.
Sonder oorsaeck niet wat oock eertijts toeghelaten,
Dat d'een stadt, d'ander soud' met const besoecken,
Want Reysers, Coninghen, Vorsten en Potentaten
Saghen onder tvolck, (deur dit constich toestoecken)
Trouw', liefde, kennis en vrientschap vercloecken,
Schuwende haet of twist, waer deur tlandt wort verduruen,
Want, die nae slandts weluaert poochden aen allen hoecken,
Hebben hier deur loff, prijs, en eer verwuruen.
Sulck een eer dan, als oeyt die van Athenen,
Iae Roomen, of meer ander gheschiet is in heur tijt,
Niet minder loffs, prijs en eers is v verschenen,
Inder waerheyt diet wel te rechte belijt:
O Stadt Delft, die deur vromicheyt bent vermaert wijt,
V houd' ick dat voorts, (nadien ghy soot heeft ghebleecken // al,
Een Moeder en Voetster der Eerbaer consten zijt)
Nimmermeer der eer noch deugden Faem ontbreecken // sal.
Want doen nu van deser beroepen feeste,
Den ghesetten en volcomen tijt wat present,
So heeftmen ghesien dat menich constich gheeste
Tot desen foreeste hem lieflick heeft ghewent,
Waer deurmen doen eensdeels ghesien heeft pertinent,
| |
| |
De sonderlinghe cracht der Musen tot dier stonden,
Inwoonderssen des Berchs Helicons excellent,
Daer niet dan eer, const, vreucht en deucht wert beuonden.
Waer by datmen dees Stadt met recht op dit pas
Wel mocht verghelijcken, want deur t'constich gheneeren,
Scheent off den Berch Parnassus hier vp gheresen was:
En dat de Piërides Nimphae tot svreuchts vermeeren,
Dees Feest quamen met haer loflicke cunst ver-eeren,
Ghelijck sy doen byden Poëten onghelaeckt // fijn,
Hoe wel gheen persoonen dees Naem recht meriteren,
Dan die in Pegasus Fonteyn reyn ghemaeckt // zijn.
Daerom ter eeren dit landt, dees Stadt en der Conste,
Verhopen wy dat de Castalides Nimphen reyne,
Eel gheesten hier oock reyn maecken sullen wt jonste
Tot rechte Poëten, door haer vloeyende Fonteyne,
Der Laurieren waerdich, so dat sy ons net en pleyne,
Als Apollinis kinderen deelachtich maecken // dan,
De groote cracht die sy by haer vinden ghemeyne,
Want tis slandts gheluck dat aen een goet Poët raecken // can.
So dan de Graci hadden den vromen Homerum.
D'Itali, Maronem van grooter reputatie,
De Francoisen Marot, mitsgaders Ronsardum,
Iae ghelijck Brabant noch heeft tot deser spatie,
Die vander Noot begaeft met Godtlicker gratie,
So seer als eenich Poët oeyt is verheuen // bleuen:
S'ghelijcx verleen dan Godt voor ons Hollantsche natie,
En wil mijn Heeren een ghelucksalich leuen // gheuen.
|
|