Raster. Nieuwe reeks. Jaargang 1998 (nrs. 81-84)

[p. 186]

Gerrit Kouwenaar
Drie gedichten

nadag

Het moest er eenmaal van komen dat men alles
al kende, dat weer overal gras mokte
waar het ontzegd was, dat de mondige heg
het uitzicht benam, de bijl moest geslepen

dat men op een nadag de verte terugzag
dat de verte nabijer dan ooit was
dat men het jaar van de dag was vergeten
dat het huis zich verwoond en ontvreemd had

dat men in zijn ingewand inbrak, het bed
ontslapen gereed lag, de kamer geleegd was
zich ten laatste voorgoed voor het eerst zag

en dat men het koud had en vlees at
en dat het vlees niet meer smaakte en het vuur
zich ontstak en de muren zich warmden -

[p. 187]

a happy childhood

Vergeet je wel eens je vaders klok op te winden?
ja, ik vergeet wel eens mijn vaders tijd te vergeten

draag je wel eens een strohoed een ooglap een vadermoorder?
nee, ik draag soms een stofjas, een rusting van kunstgoud

schrijf je wel eens de laatste lippen om te verwoorden?
ja, ik ontcijfer een kus van bemodderde rozen

loop je wel eens door gras dat nodig gemaaid moet?
nee, ik sta stil in gras dat niemand gezaaid heeft -

[p. 188]

gemompel

Papier scheuren, afval vegen, liefde ontwegen
nu vredig het voer suddert, het beest en de plant

nu kraaien in grote getale, zwartwolken, verhalen
die de verte afschrijven, dichtvouwen als een krant

nu de droogbloem ontkleurt in zijn stof, de huishond
ontbreekt in zijn mand, zich verzint in zijn meester

dit is een ijlbrief bevlekt in de keuken, gemompel
van vleeswaar, diepvriesdatum, familiezilver -