Raster. Nieuwe reeks. Jaargang 1992 (nrs. 57-60)

[p. 40]

Eva Gerlach
Twee gedichten

Een wespennest

Droog, grijs als huisstof maar het stoof niet, viel
niet uit elkaar in je handen.
Kijk, hier zat het vast met spuug en hier
vlogen ze in en uit; tamelijk veel

fijngekauwde wereld. Aldoor die zomer
kwamen wij het tegen, aldoor leger.
Wie er in keek, zag aan het eind een ronde
heldere verte, die brak niet,

bleef tot in rugzakken heel.
Ik kijk, daar is de weg, speldeknop zicht,
het veld wit eromheen, ik staar het dicht.

[p. 41]

Amnesie

voor L.

Kaart in je hoofd. Een huis,
lichtknopjes, deuren naar binnen of buiten, treden
zoveel tot boven of beneden, wind-
streken van het fornuis.

Kaart van een al dan niet aangekleed lichaam
van die en die lengte en breedte,
open op deze naam, waarin je past

tot je er niet meer woont. Hoe gingen de kasten,
waar ook weer mijn littekens.

Nieuwe eroverheen. Het botsen, stoten,
ernaast pakken, het verschil
tussen één op miljoen en ware grootte

van de dingen als ze niet meer heten
hoe. Er geen herinnering om wil.