Janna Reinsma
Het verhaal over het plastic zakje en het oortje
Er lag eens een plastic zakje in de vuilnisbak. Even verderop lag naast een oud melkpak een oortje van een mooi versierd kopje.
Peter had het kopje gisteren laten vallen. Alleen het oortje had hij weggedaan. Het plastic zakje had George erin gegooid, want het boterhammetje dat erin had gezeten, had hij op. Nu ja, laten we het bij het plastic zakje en het oortje houden.
‘Wat benauwd hè,’ zei het plastic zakje tegen opa Melkpak.
‘Hmmm,’ bromde het oude melkpak.
‘Nou, ik zou wat beleefder zijn als ik u was!’ zei Oortje.
‘Ach, hou je mond kwajongen!’ riep het melkpak.
‘Nou ja, zeg!’ zei het oortje. ‘Met u wil ik niks te maken hebben! Jij wel, Plastic Zakje?’
‘Hè, wat is er?’
‘Of jij hem ook zo'n knorrepot vindt, en niks met hem te maken wil hebben.’
‘Met wie?’
‘Met het melkpak.’
‘O, jajaja.’
‘Zullen we samen proberen te ontsnappen? Weg uit die benauwde zak?’
‘Goed idee, makker. Maar je vergeet dat ik ook een zak ben.’
‘Zo bedoel ik het niet.’
‘Jaaaaa... Ik begrijp het. Geef me de vijf, knul!’
‘Ik heb een ontsnappingsplan.’
‘Auw, wat ben je scherp! Ik scheur bijna!’
‘Dat is het hem nou.’
‘Hè?’
‘Ik kan de zak openscheuren!’
‘Ja, dat doen we!’
En zo kwam het dat ze nu niet op de vuilnisbelt zijn.