Raster. Jaargang 4

[p. 8]

Hans Faverey
Reeks voor het dunne meisje I

Moeten we hier niet weg?

Alles raakt overbelicht.
Het heet hier al anders
en ruikt vrijwel naar niets.

Of moeten we hier blijven -

Moet je hier willen blijven -

[p. 9]

 

Afstand. Wat doet afstand;

 

 

 

hoe werkt afstand. Kan hij

 

b.v. een mens afwikkelen

 

en daarna weer opwinden?

 

 

 

En of het om het principe gaat,

 

 

 

als het om een principe gaat.

[p. 10]

 

Uit welke richting komt het?

 

 

 

Dezelfde richting. Kloppen

 

de andere gegevens ook?

 

Voor zover is na te gaan.

 

 

 

Wat denk je nu te doen?

 

 

 

(Wat of je nu gaat doen).

[p. 11]

 

Iets (varenachtig?) daalt.

 

 

 

Nr. 1: ruikt al naar niets.

 

2: heet al haast niets. Goed,

 

laatste spelletje. 1000 poot,

 

 

 

die zich van A naar B spoedt,

 

 

 

overschrijdt lichtsnelheid. (Leuk?

[p. 12]

 

Het einde? Nee. Vrijwel

 

 

 

het einde? Nee. Wat zit

 

er dan nog allemaal in

 

dat nee: - ook zout?

 

 

 

Hoor je me: ook zout?

 

 

 

Ja. Ook zout? Zout.

[p. 13]

 

Of moeten we hier blijven;

 

 

 

moet ik hier willen blijven -.

 

Wanneer de bovenlip is opgetrokken,

 

krijgen de tanden het koud.

 

 

 

Wanneer beide lippen weg zijn,

 

 

 

hebben je tanden het nog kouder.

[p. 14]

 

smorgens 3, savonds 4;

 

 

 

akkoord?). Afscheid van een

 

reeks vormen; wat er precies

 

in je dichtslibt, weet je niet.

 

 

 

(Ronde schedel, hoekige tenen).

 

 

 

Je zòn schijnt niet lang genoeg meer.

[p. 15]

 

Oude regen/nieuwe regen.

 

 

 

Prendre la balle au bond

 

or miss it. Bont, uit de oksel

 

van een vos; een klok stelen,

 

 

 

en je oren dicht houden.

 

 

 

Het ei tegen de steen smijten.

[p. 16]

 

(Hoor je me nog?).

 

 

 

Zeg mij langzaam na: hoor

 

je me nog? Woorden, door zulke

 

poeders gehaald: worden zij al

 

 

 

van glas? (Wat een afstand).

 

 

 

Mij langzaam nazeggen: hoor j -