[Nummer 106]
Het laatste nummer
Raam wordt opgeheven. Motieven van economische aard hebben de uitgeverij Orion doen besluiten de uitgave stop te zetten, nadat eerder Bruna te Utrecht om dezelfde redenen de uitgave had gestaakt. Dit keer zijn we er niet in geslaagd een andere uitgeverij te vinden die het stuk wilde wagen. Er zijn een aantal min of meer serieuze pogingen geweest, maar ze zijn op niets uitgelopen. Daarom is dit het laatste nummer, lang uitgesteld, omdat we bij een eventuele overgang naar nog een andere uitgever iets van continuïteit hadden willen handhaven.
Het is uiteraard niet aan de redactie de betekenis van Raam, en voordien Roeping, te bepalen. Er zijn tijden geweest, dat redactie en medewerkers er met plezier, andere dat ze er wat moeizamer aan hebben gewerkt. Er zijn nummers verschenen waaraan we met plezier terugdenken, andere die ook wij al weer uit de gedachten zijn kwijt geraakt.
De jaren dat we het blad maakten, hebben we dikwijls het belang menen te zien van een blad dat nieuwe schrijvers een eerste kans gaf en dat door gevestigde voor publikatie van hun werk werd uitgekozen. Het heeft ons zelden ontbroken aan bereidheid van de kant van de schrijvers om mee te werken. Onze vragen werden meestal met verrassend veel goede wil beantwoord.
Het enige dat niet snel genoeg wilde toenemen, was het aantal abonnees, niet snel genoeg althans om de alsmaar stijgende kosten van grondstoffen en arbeidsloon te kunnen bijhouden. De uitgever heeft tenslotte gemeend de verliezen niet langer verantwoord te kunnen nemen.
Voor een paar mensen is nu dus een tijdvak afgesloten. Wat schrijvers en wat lezers zullen het blad missen. - En dezulken dan voegt de wijze toe: kop op, is het leven al kort, ook de kunst kan niet altijd duren.
Redactie RAAM