Charles Bukowski
'n aktiemiddag
uit: 5 gedichten in klactoveedsedstene (heidelberg)
Harold Sain zei z'n rijbewijs
ze vonden hem eenzaam in de houten muren
dankzeggend aan z'n zoutvat, een gekookte aardappel, een
derde kop thee uit hetzelfde zakje, en uit z'n radio kwam nog
het geluid van 'n
reuzen toonaard,
iemands doden simfonie.
op zijn nachtkastje, een briefje:
‘Ik drink m'n thee en wacht op oranje morgens of
'n spijker door m'n
kop’.
de spijker was niet door z'n kop
ze vonden hem op de tegels van de badkamer vloer
opengereten, opgehakt, schoongemaakt -
been, vlees en vuil
lakwerk.
hij was 'n slechte huishouder:
onder de gootsteen vonden ze bier & wijn
flessen, een zak sinaasappel schillen,
oude kranten,
en de gootsteen stonk van de afwas
in verschaald romerig water;
wat mieren waren er,
wat
stekelbaarzen.
Van Bukowski kan het volgende gezegd worden: Bukowski schuwt iedere vorm van publiciteit als de pest - alle leugens waaraan je je lullige ziel zou kunnen verkopen zijn vorm van self-advertisement - desalniettemin is hij ‘het’ opperhoofd van de amerikaanse ondergrond en wordt als zodanig door bijna iedereen die zich daarin thuis waant na-geaapt en geadoreerd... John en Lou Webb van de Loujon Press in Tucson, Arizona, droegen een speciaal Bukowski Outsider nummer aan hem op met bijdragen van o.a. Kenneth Patchen / Henri Miller / Jean Genet en publiceerde van hem ‘crucifix in a dead hand’ & ‘it caught my heart in its hands’..
[pagina 39]
[p. 39]
zijn rijbewijs was verlopen en hij 'n
week achter met
de huur.
toen ze hem naar buiten brachten, toen ze hem door de gang
Auteursrechtelijk beschermd