Raam. Jaargang 1969

P.H. Kerssemakers
Aan Bruckner

De sidderende vlokken dauwen rond een lege fles;
een dreun verheft zich op drieëndertig toeren
een kolos, belletje-trekkend en klokkeluidend,
met omgeslagen kruin, de schoenen kletsend op
de naakte papavervelden, bezaaid met trompetten.
De oliebolmagnaat zoekt piepend zijn vertier;
de krantenjongen fluit, zwellend als een iep.
De golven dreunen op 't klavier der diepzee
stijgend, hotsend, flitsend als een toegespitste tandenborstel
zich verliezend in gedachten, melodieus en boeiend ongeremd.