Raam. Jaargang 1969

[p. 24]

Leo Herberghs
Einde

op het oor van het paard, op
de pauw, op de schuurpoort
zit het licht als een bidder
heel wit.

het dorp bouwt

geen kasteel meer. ingesloten
door bouwvakkers groet
het geen leenheer. het prevelt
geen zegeningen, verheelt
zijn knechten, zijn onreine
dorpsgekken.

het kwelt soms

mijn voet dat ik niet vind
dat afgesleten dorp
achter de wind, met weilands
groen onmeetlijk

het is weg,

voorgoed, een weg loopt dwars
door een boerderij
naar geen andere