Raam. Jaargang 1966

[p. 21]

Hallucinaire Duitse nacht

Een episode uit het leven van de dichter,
opgedragen aan de familie Schroiff.

ik vomeer, ik heb geen handen
het vrolijke lichaam
giert harder in mijn oren.

zo vaak breek ik ijzer weg
voor de ingang
van een bezitting: een schouwburg.

keelgeluiden met mijn stembanden
en legendaries
stamel ik mijn dubbelganger.

deemoedig klop ik een hoofd,
een leeg huis in een rivier,
een verborgen konstitutie.

ik voeg samen, metselende
vingers bevestigend op alle
muren van katedralen,
torens in dat vreemde land.