Raam. Jaargang 1964-1965

[p. 37]

Leo Herberghs
Gedichten

Geen woord

geen woord om te eten
geen land om te bezeilen
geen kreek om te landen.

achterdocht, grote achterdocht
hangt in de wolken
als een zon
en blaast.

[p. 38]

Dorp

denkend: onder de weerhanen van de dorpen
woeden de grote gepeinzen
als landschappen vol hosanna's
met purperen vleugels. de jaren
vliegen over de daken
en angstig en stil sterft de vlinder.

dit is groter dan ooit, dit is wilder,
dit is geliefder dan brood, dit is stormend
en de dood heeft de donkerste kleuren.

Minder

minder dan aan de menigte

schenk ik gehoor aan de wind.

ik moet wegblijven van huis

sterren opstapelen en stenen.

ik moet onverrichter zake

de schuwe vogels nadenken.

ik moet als een kreet opstaan

maar ik beef.