Raam. Jaargang 1963-1964

[p. 47]

H. de Jongh
Ouders thuis

ouders thuis
in het zwaarbeproefde huis

voor ons
braak de heuvels
de laatste dieren namen zojuist
de stille rotonde

zorgenkinderen dansen het leven uit
op de vochtige zoden
aardegekneed ogen en oren

wie beweegt
wie betreedt daar de kikkerruggen
wie kwaakt daar als een gazelle
in het woedend bos

hans
hans doet zijn broek uit
hans doet mee
uit de bremzoute struiken
steekt zijn hoofd
handen en voeten in zand
opengesplitst
horens tot in de zee

hebben we de invalide ooievaars
niet zien staan
op hun wielend nest

[p. 48]

 

opgebaard in de geur van het bed

 

tillen we

 

de splinters van mensen

 

de scherven van een land

 

uit de huid

[p. 49]

De dag treedt aan

de dag treedt aan rinkelend
een schuldige mijter op de kop
met beloften gevuld tot de rand

ranzig smaakt ze
beboterd is haar hand
met suikerdraden lokt ze
de warmste snoeshaan
de vlieggelijke
de droomrijke dagloner

pantoffels heeft ze niet van node
ze biedt u aan
een glas
een vorm gevuld
maar verder gaat ze niet
verder vond ze de woorden
nog niet

de dag

een vlonder voor lichtvoetigen
een maas een smeuig net
pas op