Raam. Jaargang 1963-1964

[p. 68]

Bert Jansma
De reis

leven heeft zich aan mij vastgehecht
als alg, onwillig ben ik opgestaan
en huiverend keek ik in het licht.

ik werd niet verwelkomd
tijd was mijn mantel.

toen kwam de reis: struikelend, gevaarloos.
ik plukte woorden het brood uit de struiken
en bleef leven van honger.

ik vond mij een vrouw
en in de beddingen van de rivieren
zochten wij stenen.
tot de kou kwam.

ik wikkelde haar in mijn mantel
nam haar op in de kringloop van dag en dag
en gaf haar al mijn onbekende dromen

ik plukte woorden en bleef leven van honger

en

en verder gaat de reis.
onwillig en moeizaam
ontvouwen wij het land
en lopen langs de randen van het licht.

wij plukken woorden - blijven leven van honger