Het prince liet-boeck, of trompet des oorlogs

Waer in verhaelt werdt alle de voornaemste landt- en zee-slagen, beginnende met 't jaer van 1672. en eyndigende met het jaar 1675

Dit liedt,
Bediedt,
Dat Mugh,
Wiert vlugh,
En dat Nassouw
Hem maeckt seer schouw.

Singht dan sonder flouwen,
Ter eere Wilhelm van Nassouwe

Stemme: La Guere.

Wel wat hoor ick voor gerucht,
Ghy siet Monsieur is op de vlucht;
Zijn dat de groote Oorloghs-helden,
Men magh haer wel blohertigh schelden.

[p. 49]

 

Monsieur Mugh ey blijft wat staen,

 

Het salder nu eerst op aen gaen,

 

Oranje sal komen te Velden,

 

Doet nu gelijck ghy plagh te melden.

 

Ghy roemden altijdt op u kracht,

 

En van u Koninghs groote Macht:

 

Daer stelden ghy op u betrouwen,

 

Maer dat ghy kocht kunt ghy niet houwen.

 

Maer ghy loopt wegh al metter haest,

 

Geheel confuys en seer verbaest;

 

En stelt de stercke plaetsen open,

 

Foey! schaemt u dat ghy soo gaet lopen.

 

Hoe ginck het eerst in 't begin

 

Ons Monsieur Mugh na sijnen sin,

 

Als hy de Burgers plagh te plagen,

 

Dat was voor Mugh een groot behagen.

 

Dan was 't terstont met de Jntree,

 

't Sa donne nous un bon soubee,

 

De bier, de Vuer en de Schandelle,

 

Men wist niet hoe men ons sou quellen.

 

Maer te komen in het Veldt,

 

Tegen Prins Willem den dapp'ren Heldt,

 

Dat en derf hy voorwaer niet wagen,

 

Mugh gaet veel liever Boeren plagen.

 

Ghy Reformeerde zijt verblijt,

 

Dat ghy het France ruyght zijt quijt:

 

Daer sal u niemant nu moveeren,

 

Ghy mooght nu vry ter Kercken keeren.

 

Maer gaet toch op het rechte pat,

 

Wel vraeghter ymandt waer is dat?

 

Tot de Gereformeerde keret,

 

Daer werdt Godts woort oprecht geleret.

 

Den Prins d'Oranje van Nassouw,

 

Verstoort het Nest al van Papou:

 

Ghy Reformeerde wilt hem prijsen,

 

En altijt eer daer voor bewijsen.

 

Het scheen gelijck als met u uyt,

 

Maer doen quam den Oranjen Spruyt,

 

Gelijck als voormaels Moses dede,

 

Die Jsraël bracht in Vrede.

 

Moses vontmen in het Riet,

 

Het scheen oock met ons Prins als niet,

[p. 50]

 

Maer Godt die heeft hem opgetogen,

 

Gelijck wy sien voor onse Oogen.

 

O goede Godt, ons Prins bewaert

 

Voor al onheyl, en maeckt sijn Zwaert

 

Tot schrick van alle sijn Vyanden;

 

En tot behoudt van Kerck en Landen.

 

Die met hem oock zijn in 't verbondt,

 

Behoet oock Heer tot deser stondt,

 

Maeckt de Soldaten al als Helden,

 

Soo sullen wy u Lof vermelden.

 

Singht nu lustigh overluyt,

 

Ter eeren van d'Oranjen-Spruyt,

 

Oranje wilt hier over loven,

 

Maer boven al den Heer daer boven.

 

t'Nymegen is dit Liedt gemaeckt,

 

En isser yemandt die het laeckt,

 

Die en behoortr het niet te laecken,

 

Of eerst een ander beter maecken.

UYT.