Het prince liet-boeck, of trompet des oorlogs

Waer in verhaelt werdt alle de voornaemste landt- en zee-slagen, beginnende met 't jaer van 1672. en eyndigende met het jaar 1675

Aenmoedingh tot defensie tegen de Fransen.

Voys: 't Schijnt Louys wil ons te lijf.

Weest nu vrolijck met malkaer,
Jn dit nieuw begonnen Jaer,
Terwijl de Franse macht,
Met haer luysen,
Gaet verhuysen,
Terwijl de Frans macht,
Zijn vertrocken onverwacht.

Vrees en schrick beknel u hart,

Wijl Oranjes daen haer smart;
Sy die voorheen met goudt
Quamen lopen,
Steden kopen,
Sy die voor heen door goudt
Deden treuren jongh en oudt.

Werdt nu door Oranje groot,

Staegh bestreen met Kruyt en Loot;
Moeten nu van kant,

[p. 29]

 

 

Al de Muggen,

 

Voort te rugge,

 

Moeten weer met schant,

 

Na haer Frans Carwasy Landt.

 

Doch sy raeckten soo niet voort,

 

Want sijn Hoogheydt heel verstoort,

 

Haer van alle kant,

 

Komt besetten,

 

En beletten,

 

Haer van alle kant,

 

Sy niet raecken in haer Landt.

 

Zoo dat noch dit Frans gespuys,

[p. 30]

 

Noch niet al raecken na huys,

 

Voor dat onsen Heldt,

 

Van Oranjen,

 

Nevens Spanjen,

 

Voor dat onsen Heldt,

 

Onse Vrydom weer herstelt.

 

Want 't heeft nu een ander schijn,

 

Als 't voor desen placht te zijn,

 

Terwijl Wilhems handt,

 

Onse saecken,

 

Goet sal maecken,

 

Terwijl Wilhems handt,

 

Ons verlost en 't Vaderlandt.

 

Want sijn Naem is overgroot,

 

Die Lowieus hooghmoet verstoot;

 

Hy die ons Hollandts Maeght,

 

Woud' verkrachten,

 

Sonder machten,

 

Hy die ons Hollandts Maeght,

 

Wou verkrachten wort geplaeght.

 

Sa dan kloecke Hollandts aert,

 

Neemt ter handt het Oorloghs swaert,

 

Steunt vast op Godt u Heer,

 

Wilt betrouwen,

 

Vast u houwen,

 

Denckt wie sterft in 't Harnas neer,

 

Dat die sterft met krijghsmans eer.