Het prince liet-boeck, of trompet des oorlogs
(1675)–Anoniem Het Prince Liet-boeck, of trompet des oorlogs. Waer in de voornaemste landt- en zee-slagen–
AuteursrechtvrijWaer in verhaelt werdt alle de voornaemste landt- en zee-slagen, beginnende met 't jaer van 1672. en eyndigende met het jaar 1675
Voys: 't Is onlanghs geleden.Wat een goede tijdingh
Komt daer onverwacht,
Tot gemeen verblijdingh,
Die ons druck versacht:
Dat men hoort vermelden,
Van de Groene Helden,
Hoe sy hebben opgepast,
En haer dapper stelden,
Koevorden verrast.
December dertigh dagen,
Zijnde 's morgens vroegh,
d'Vyanden haest sagen
Hoe de Vries hem droegh:
Sy sochten te keeren,
Maer hy quam haer leeren
Op der Vriesen oude wijs,
Tegens haer begeeren,
Over 't gladde Ys.
Men ginck d'Stadt bestormen
Met een Helden moet,
| |
[pagina 10]
| |
Jn seer goede formen,
Stort men weynigh bloedt;
d'Onse haer verkloecken,
Stormden aen drie hoecken:
Eybergen ick melden sal
Sonder langh te soecken,
Was d'eerste op de Wal.
d'Vyanden haest riepen
Ey! vergunt quartier,
En seer driftigh liepen
Met een dollen swier,
Om haer te salveeren,
Knechten ende Heeren,
En de Poort men open dee,
Doen quam in Marceeren
d'Ruyterye mee.
Doen heeft me buyt gevonden
Van groote waerdy,
Die daer in was gesonden
Om te wesen vry:
Bomben en Kartouwen,
Waerdigh om t'aenschouwen,
En Granaten groot van klanck,
Om ons meer benouwen
Potten vol van stanck.
Noch veel duysent gulden,
En veel silver-werck;
Waer meed' haer sacken vulden
Al die Helden sterck:
Standaerts ende Vanen
Van die bitsche hanen,
Ketel-trommels fraey van toon,
Dit kost haer veel tranen,
Om 't verdiende loon.
Dat sijn Batavieren,
Helden onvertsaeght,
Die in all' mannieren,
Die haer heeft geplaeght,
Soecken te verweeren
En te rugh te keeren,
Met sijn wilde dieren wreet,
Die als Wolf en Beeren
| |
[pagina 11]
| |
Ons na 't herte beet.
Hoe! most Barent kijcken
Doen hy heeft gehoort,
Dat sijn Volck most wijcken
Voor 't Oranje woordt:
Wijl hy heeft vernomen
Dat men was gekomen
Over Koevors stercke Wal,
Voorwaer 't scheen wel droomen
Dit sijn ongeval.
Men sagh sijn glans verdooven,
En sprack melanckolijck;
Wie komt my dus berooven?
Hoe! is 't mogelijck;
Koevorden verlooren?
Was ick noyt gebooren:
Dan te hooren dese maer,
Ach! wat moet ick hooren
Voor een nieuwe Jaer.
Hoe! sal Lod'wijck kijven
Om dit groot verlies,
Dat ick my laet drijven
Van de Groene Vries,
Uyt de sterckste vesten
Van al mijn Conquesten,
Door Rabenhaupts Helden daet,
Nu is mijn Landt ten besten,
Jn een droeven staet.
Ey wie hadt gedachten
Om die stercke plaes,
Jn dese tijdt bemachten
Van den Bomben Baes,
Diese hadt gekregen
Als verraders plegen,
Jn het groote wonder Jaer!
Doen men stondt verlegen
Door den Oorlogh swaer.
Trouwe Burgerye
Van Koevord' en Drent,
Uw hert en ziel verblye
Bentem en de Twent,
Staen nu weder open:
| |
[pagina 12]
| |
[S]oldaten wilt met hoopen,
[J]agen daer u vyandts uyt,
[D]oet haer vluchtigh loopen,
[D]an soo krijght ghy buyt.
Wilt Rabenhaupt vercieren
Met een Lauwer-krans,
[E]n al die Batavieren
Die den Vriesen dans
Wisten wel te speelen
Sonder 't minst verveelen,
Met Couragie wonder groot!
Door haer Oorloghs queelen
Raeckten s' uyt de noot.
Lof zy den Heer der Heeren
Voor dese weldaet,
Die na ons begeeren
Met ons Helden gaet,
Geeft haer te bemachten
Buyten ons gedachten,
Koevorden na onsen wensch:
Groot is hy van krachten,
Meer dan eenigh mensch.
|
|