Het prince liet-boeck, of trompet des oorlogs

Waer in verhaelt werdt alle de voornaemste landt- en zee-slagen, beginnende met 't jaer van 1672. en eyndigende met het jaar 1675

[p. 7]

Op de laetste Zee-slagh, tusschen Engelandt en Hollandt.

Een wonder groot gedreun! hoe daver 't in ons Lande?
Men hoord' het grof Canon hard dreunen buyten strande:
Dit maeckt een groote schrick al binnen onse Stadt.
Dit duert een gantschen dagh, en wonder bijster hardt.

[p. 8]

 

Den tweeden dagh daer aan, soo zijnse yets gescheyden.

 

Godt die ons Krijghsman was, die heeft haer doen geleyden.

 

Den Ruyter Admirael, die heeft ons noch vertelt,

 

Hoe 't vechten is vergaen, met Tromp die vroomen heldt,

 

En al haer Capiteyns, Matrosen en Milicie.

 

Elck man in sijn beroep, was trouw in sijn officie.

 

Godt stondt met hulp gereet, en sagh op onsen staet,

 

Verhoort ons swack gebed, die ons hier noyt verlaet:

 

Zoo ras 't Canons geluyt ons hert by na deê breken,

 

Stracks hield' men Beede stond, om God den Heer te smeken:

 

Wy baeden God te zaem uyt liefde met eendracht:

 

Wilt ons beschermen Heer! bewaerdt ons door u macht;

 

Op dat den Vyand wreed, die ons soeckt te verslinden,

 

Sijn kracht gebroocken werd; wilt hem sijn muyl toe binden.

 

Den Tweeden dagh Godt gaf, men hoord een bly gerucht:

 

Victorie, God met ons, den Vyand nam de vlucht:

 

O Wonderlijcke God! die 't alles doet bestieren;

 

Wy dancken u ô Godt, u naem wy eeuwigh vieren,

 

Dat ghy ons in dees nood soo vaderlijck bewaert;

 

't Was niet om onse deught dat ghy ons hebt gespaert,

 

Maer door u lieve Zoon, die voor ons heeft gebeden

 

Aen u ô goede God! daer op wy seggen heeden:

[p. 9]

 

't Is Godt die voor ons strijt, waer door wy houden stand;

 

't Is God die ons bewaert ons lieve Vaderlandt.

 

Wy willen Godt den Heer, groot lof en eer bewijsen,

 

En roemen in sijn Naam in eeuwigheyt te prijsen:

 

O Godt! ghy zijt ons schilt, u Woort is ons waerheyt,

 

Ghy ons hier helpen wilt, namaels in eeuwigheyt.

EYNDE.