Het prieel der gheestelicker melodiie

De Vanitate Mundi: Hymnus Doctoris Melliflui.

[p. 283]

CVR mundus militat sub vana gloria?
Cuius prosperitas est transitoria:
Tum citò labitur eius potentia,
Quàm vasa figuli, quae sunt fragilia.

Tam, &c.

Plus fido literis scriptis in glacie,

Quàm mundi fragilis vanae fallaciae;
Fallax in praemiis virtutis specie,
Quae nunquam habuit tempus fiduciae.

Fallax, &c.

Magis credendum est viris fallacibus,

[p. 284]

 

Quàm mundi miseris prosperitatibus

 

Falsus in somniis, & volupatibus;

 

Falsus in studijs, & vanitatibus.

 

Falsus, &c.

 

Dic vbi Salamon olim tam nobilis?

 

Dic vbi Sampson nunc dux invincibilis?

 

Vel pulcher Absalon vultu mirabilis?

 

Vel dulcis Ionathas multum amabilis?

 

Vel pulcher, &c.

 

Quò Caesar abijt celsus imperio?

 

Vel Diues splendidus totus in prandio?

 

Dic, vbi Tullius clarus eloquio?

 

Vel Aristoteles summus ingenio?

 

Dic, vbi. &c.

 

Tot clari Principes, tot rerum spatia,

 

Tot regna Praesulum, tot ora fortia,

 

Tot mundi Principes tanta potentia?

 

In ictu oculi clauduntur omnia.

 

Tot mundi, &c.

 

Quàm breue festum est haec mundi gloria!

 

Vt vmbra volucris, sic eius gaudia,

 

Quae semper subtrahunt aeterna praemia,

 

Et ducunt hominem ad dura deuia.

 

Quae, &c.

 

O esca vermium! ô massa pulueris!

 

O ros, ô vanitas, cur sic extolleris?

 

Ignoras penitus vtrum cras vixeris;

 

Fac bonum omnibus tam diu quàm poteris.

 

Ignoras, &c.

[p. 285]

 

Haec mundi gloria, quae magni penditur.

 

Sacris in literis flos foeni dicitur,

 

Et leue folium, quod vento rapitur,

 

Sic vita hominum hac vita tollitur.

 

Et leue, &c.

 

Nil tuum dixeris, quod potes perdere:

 

Quod mundus tribuit, intendit rapere:

 

Superna cogita, cor sit in aethere,

 

Felix qui potuit mundum contemnere.

 

Superna, &c.