Het prieel der gheestelicker melodiie
(1617)–Anoniem Het prieel der gheestelicker melodiie– Auteursrechtvrij
[pagina 168]
| |
O Schepper fier,
Hoe lustich ist om wesen,
Daer ghy zijt ghepresen
Van d’Enghels inden throon:
Wilt ons toch hier
Van allen druck ghenesen,
Heere uyt-ghelesen
Gheeft naermaels sulcken loon:
Dat ick v aenschijn mach aenschauwen,
En v gheboden onder-hauwen.
Heere iesus soet
Gheeft ons dat eeuwich goet.
Dat, etc.
| |
[pagina 169]
| |
Wie soud’ die vreucht
En blijdschap konnen schrijuen,
Die sy daer bedrijuen
In Sions schoone pleyn:
Sy zijn verheucht,
Om dat sy moghen blijven
En altijdts beklijuen
By d’Lam Godts suyuer greyn:
d’Lammeken doet open ten thoone
Den boeck met seuen seghels schoone.
Heere, etc.
Dees stadt eerbaer
Is schoone bouen maten,
(Aenmerckt) want haer straten
Sijn van fijn gout planteyt:
d’Enghels aldaer
Met gulde wieroock-vaten,
Louen sonder laten
Tot inder eeuwicheyt,
En prijsen Godt van hemelrijcke,
Met soete lof-sanck en musijcke.
Heere, etc.
Die duyster nacht
Sietmen daer niet regneren:
Altijdt triompheren
Godts vrienden kler en schoon:
Met groote kracht
Sietmense iubileren,
En sonder cesseren
Singhen met soeten toon:
Daer en ghebreeckt noch sonne’ noch mane,
Noch ander licht by haer te stane.
Heere, etc.
| |
[pagina 170]
| |
Prince minioot,
Wilt v met vlijt op maken,
Bidden ende waken,
Op dese vreucht doch let:
Kleyn ende groot
Naer desen staet wilt haken,
Die daer in gheraken
Moeten zijn onbesmet:
Sy zijn bekleedt met witte zijde,
Louen den Heer’ met herten blijde.
Heere, etc.
|
|