|
| |
Refereyn.
Twee diversche blentheden ter weerelt bevonden zijn,
Als natuerlicke blentheit in des menschen ooghen,
En inwendighe blentheit naer het vermonden mijn,
Dat's blent van verstande tot allen stonden fijn,
Welcke schadelicke blentheit es, na 't Schrifts betooghen.
Die blent van ghesichte is, duer Gods ghedoogen,
En heeft den bril niet ghebreck ten gheenen keere;
Maer die blent in 't verstant is, die moet hem pooghen
Te bidden om verlichtinghe van God, den heere;
| |
| |
Want alle goede gaven, naer Jacobus leere,
Dalen van den Vader des lichts zonder zwichtinghe.
Daeromme als die van Ghendt zijn blent met
verzeere,
God zal se den bril opsetten t' huerlieder verlichtinghe.
Niet dat ic segghe dat die van Ghent zijn beseven
hier
Alle t' samen verblendt in huerlieder verstant.
Och, ic weet wel, neen zy; want, zonder sneven schier,
Daer isser noch veel verlicht bin die stadt verheven, fier,
Al zijnder veel gheweken van dat oprecht woort Gods plaisant;
Maer als zy blent zijn, vraeght den prince triumphant,
Te weten, als 't ghebeurt, deur der zonden naerheit;
Alsdan zijn die van Ghendt ghehauden abundant
God te bidden, in den gheest ende in der waerheyt,
Om inwendighe verlichtinghe ende claerheyt,
En God sal se zijn kennisse schijncken tot stichtinghe;
Daeromme al zijn zy nu in verduysterde zwaerheyt,
God zal se den bril opsetten t' huerlieder verlichtinghe.
By desen bril elc de kennisse Gods verstaen moet,
Die niemant geven en mach dan God alleene;
Want buyten dese kennisse, sonder afgaen goet,
Blyven wy alle in duysterheit, na tschrifts vermaen zoet;
Want die God niet en kent in dit dal van weene,
Die en can hem niet lief hebben, alzo ic meene;
En die God niet lief en heeft zeere voordachtich,
Die en bemint hier van zynen naesten niet eene;
Maer hy steect in gruwelicke duysterheit onzachtich;
| |
| |
En die den bril heeft der kennisse Gods zeer crachtich,
Die bemint God en zynen naesten, naer mijn dichtinghe.
Als die van Ghent zijn blent en in 't verstant
onmachtich,
God sal se den bril opsetten, t'huerlieder verlichtinghe.
O princelicke princhier, edel, uutghelesen greyn,
Gheen creaturen ter weerelt, hoe wijs van zinnen,
En moghen die van Ghendt, niet zijnde in 't wesen cleyn
Desen zalighen bril der kennissen, ghepresen reyn,
Opzetten, als zy blent zijn, dan God vol minnen;
Maer den schepper aller dynghen, die was voor 't beghinnen,
Ghebeden zijnde, hy en sal desen bril vol weerdicheit
Niet stellen op den neuse, maer in 't herte binnen;
Want God kennen, dat is de volmaecte rechtveerdicheit,
Dus als die hooftstat van Vlaenderen vol
expeerdicheit,
Met haer inwoonders blent is, deur eenighe aenvichtinghe,
En als zy den Vader aenroupt met volheerdicheit,
God sal se den bril opsetten t'huerlieder verlichtinghe.
Ghedruct in de Duve, te Putte, te Ghent. Aº 1580.
|
|
Auteursrechtvrij